عکس های حرم عبدالعظیم حسنیحرم شاه عبدالعظیم حسنی کجاست معرفی کامل + عکس و آدرس
زیارتگاه عبدالعظیم حسنی (به انگلیسی: عبدالعظیم حرم) یا امامزاده شاه عبدالعظیم که به قبله تهران معروف است، در شهر ری در جنوب تهران قرار دارد. بنای این بقعه مربوط به دوره ایلخانی و تیموری، صفویه و دوره قاجاریه است و در 11 بهمن 1334 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. عبدالعظیم حسنی در سال 173 قمری یا 789 قمری در مدینه به دنیا آمد. در زمان امام موسی کاظم (ع) پدرش عبدالله و مادرش فاطمه نام داشت. همسرش خدیجه دختر قاسم بن حسن بن زید بن حسن مجتبی بهه است. آن بزرگوار پس از ورود به شهر ری، مخفیانه در زیرزمین خانه شیعیان ساکن شد و پس از مدتی بیمار شد و در سال 252 قمری یا 866 قمری در زمان امام علی النقی از دنیا رفت.
حرم عبدالعظیم حسنی از نمای بالا عبدالعظیم حسنی کیست؟ عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه السلام) است و از چهار جهت از نوادگان حضرت علی (ع) به شمار می رود. وی در سن ۷۹ سالگی در دوران امامت امام هادی (ع) درگذشت.در کاغذی که گفته می شود پس از مرگش در جیبش پیدا شده است، خود را چنین معرفی کرده است. ابوالقاسم پسر عبدالله پسر علی پسر حسن پسر زیر پسر حسن پسر علی بن ابی طالب. در روایات آمده است که خلیفه آن زمان به دلیل ملاقات با امام هادی (علیه السلام) دستور دستگیری او را صادر کرد و از این رو عدالعظیم حسنی برای جلوگیری از دستگیری مجبور به مهاجرت به شهر ری شد. شهر ری در آن زمان یکی از معتبرترین شهرهای شیعه نشین بود. آقای عبدالعظیم با مخفی نگه داشتن هویت خود در خانه ای در محله ساربانان کوی سکه الملی سکونت داشت و از فرصت پیش آمده برای انجام فعالیت های علمی، فرهنگی و سیاسی استفاده کرد و به سوالات و شبهات دینی مردم ری پاسخ داد. . با توجه به مطالبی که صاحب بن عباد ثبت کرده است، می توان گفت که امام هادی (علیه السلام) شیعیان منطقه را به آقای عبدالعظیم ارجاع دادند تا از آنها سؤالات مهمی بپرسند. معماری حرم عبدالعظیم حسن بیک، رمز و راز ساخت حرم عبدالعظیم حسنینخشتین، بنای این بقعه توسط محمد پسر زید داعی علوی در نیمه دوم هجری قمری مرمت اساسی شد. قرن. قرن قمری یا قرن نهم میلادی.دروازه ورودی اصلی آن در شمال بقعه به دستور خاندان بویه و بعدها به همت مجدالملک قمی ساخته شد. مقبره در پایین به شکل چهار گوشه است که هر ضلع آن 8 متر است. در بالا، مانند تمام بناهای دوره سلجوقی، در چهار گوشه محراب، چهار پیچک یا چهار طاق مورب وجود دارد که بالای آن یک هشت ضلعی و بالای آن یک شش ضلعی قرار دارد. گنبد اصلی حرم بر روی شش ضلعی قرار گرفته است. تمام این قسمت ها آینه ای هستند. عمده تغییرات و مرمت های این اثر در زمان شاه طهماسب صفوی انجام شده و معماری صحن ها و ایوان های آن مربوط به دوره صفویه است. در دوره قاجاریه تعمیرات و الحاقات زیادی به این امامزاده صورت گرفته است. روکش طلایی گنبد به دستور ناصرالدین شاه در سال 1270 نصب شد و تاریخ ساخت صندوق داخل بقعه مربوط به 725 قرمی است. دو کتیبه چوبی روی یک جفت در چوبی از دست مربوط به سال 848 قمری است. دوره ساخت درب چوبی بزرگ که بین رواق شمالی و مسجد زنانه قرار دارد مربوط به قرن چهارم قمری و در قرن چهارم است. سبک دوره تیموری نمای داخلی حرم عبدالعظیم حسنی، مقبره اطراف حرم شاه عبدالعظیم حسنی، اطراف حرم شاه عبدالعظیم، بسیاری از مشاهیر ایرانی مدفون هستند از جمله: ناصرالدین شاه که سنگ قبر او در انقلاب اسلامی به کریمخانی منتقل شد.سید ابوالقاسم کاشانی، ملاعلی کنیم، محمد قزوینی، عباس اقبال آشتیانیش، شیخ محمدخیانی ستارخان، محمدتقی فلسفی، برخی از حکام قاجاریه وابسته به اردلان در دوره پهلوی آرامگاهی برای رضاشاه در این مکان دایر شد که چندین نفر اعضای پهلوی دفن شدند از جمله: منصور در سال 1357 این آرامگاه که 50 نفر از اردوگاه پهلوی در آن دفن شده بودند به دستور صادق خلخالی در مدت 20 روز به کلی تخریب شد. ماجرای وقف باغ حرم عبدالعظیم به روایت صاحب بن عباد از شیعیان ری در شب وفات عبدالعظیم حسنی پیامبر بزرگوار اسلام را در خواب دید که فرمود: او گفت: فردا مردی از پسرانم را از سکه الملی می آورند و در باغ عبدالجبار بن عبدالوهاب در کنار درخت سیب دفن می کنند. این شخص شیعه به باغ مذکور رفت و اقدام به خرید باغ کرد، اما متوجه شد که صاحب با نیر نیز چنین خوابی دیده و تصمیم گرفت از این باغ برای دفن سادات و شیعیان برای وقف استفاده کند.با توجه به وسعت باغ می توان حدس زد که محوطه قابل توجهی در اطراف حرم عبدالعظیم حسنی محل دفن شیعیان و سادات شهر باشد. تاریخچه حرم عبدالعظیم حسنی تاریخچه حرم عبدالعظیم حسنی در این مکان می توانید آثار معماری و زیبایی های قرون مختلف را ببینید. قدیمی‌ترین آثار کشف‌شده در این امامزاده، یک پدال آجری است که در ورودی اصلی آن یافت شده است که نام بانی سردرد، مجدالملک قمی براوستانی، که از وزرای سلجوقی برکیارق بوده، بر روی آن ثبت شده است. قرن قمری در سمت چپ دروازه، کتیبه‌ای قرار داد که نشان از تعمیر مقبره در اواسط قرن هشتم قمری دارد. در برخی از کتب تاریخی به بازسازی این بنا در قرن چهارم در زمان آزاددولا دیلمی اشاره شده است. بر اساس سبک معماری به نظر می رسد که آرامگاه این بنا در زمان تیموریان ساخته و مرمت شده است. ساخت رواق اصلی حرم در اواسط سال دهم قمری دوره صفویه انجام شد. در دوره قاجار و انتخاب تهران به عنوان پایتخت ایران، ساخت و سازهای زیادی در اطراف حرم صورت گرفت و بیشتر بناهای باقی مانده در حرم عبدالعظیم متعلق به این دوره است. با معرفی قسمت های مختلف حرم عبدالعظیم حسنی، ضریح نقره ای در زمان فتحعلی شاه قاجار ساخته شده است.سایر قسمت های حرم عبارتند از: صحن جدید، غرفه ها، ایوان های پیرامو، صحن جدید، کفش فروشی های اطراف ایوان، آینه، آینه مدرسه امین السلطان، در شمال شرقی جیران. باغ در قسمت غربی حرمسرا، باغ توت رابخش، قسمت غربی بزرگبقاع و گنبد امامزاده طاهر در ضلع شرقی حرمسرا که در زمان ناصرالدین شاه ساخته شده و توسط مظفرالدین ساخته شده است. شاهآینه کاری و ضریح نقره مقبره امامزاده حمزه که در زمان قاجار ساخته شده است. به نظر می رسد بنای اولیه بقعه که در قسمت جنوب غربی حرم عبدالعظیم قرار داشته و شامل محراب مسجد بالاسر و مشرق بزرگ ایران است، در زمان شاه طهماسب صفوی ایجاد شده است.
حرم عبدالعظیم حسنی از نمای بالا عبدالعظیم حسنی کیست؟ عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه السلام) است و از چهار جهت از نوادگان حضرت علی (ع) به شمار می رود. وی در سن ۷۹ سالگی در دوران امامت امام هادی (ع) درگذشت.در کاغذی که گفته می شود پس از مرگش در جیبش پیدا شده است، خود را چنین معرفی کرده است. ابوالقاسم پسر عبدالله پسر علی پسر حسن پسر زیر پسر حسن پسر علی بن ابی طالب. در روایات آمده است که خلیفه آن زمان به دلیل ملاقات با امام هادی (علیه السلام) دستور دستگیری او را صادر کرد و از این رو عدالعظیم حسنی برای جلوگیری از دستگیری مجبور به مهاجرت به شهر ری شد. شهر ری در آن زمان یکی از معتبرترین شهرهای شیعه نشین بود. آقای عبدالعظیم با مخفی نگه داشتن هویت خود در خانه ای در محله ساربانان کوی سکه الملی سکونت داشت و از فرصت پیش آمده برای انجام فعالیت های علمی، فرهنگی و سیاسی استفاده کرد و به سوالات و شبهات دینی مردم ری پاسخ داد. . با توجه به مطالبی که صاحب بن عباد ثبت کرده است، می توان گفت که امام هادی (علیه السلام) شیعیان منطقه را به آقای عبدالعظیم ارجاع دادند تا از آنها سؤالات مهمی بپرسند.
معماری حرم عبدالعظیم حسن بیک، رمز و راز ساخت حرم عبدالعظیم حسنینخشتین، بنای این بقعه توسط محمد پسر زید داعی علوی در نیمه دوم هجری قمری مرمت اساسی شد. قرن. قرن قمری یا قرن نهم میلادی.دروازه ورودی اصلی آن در شمال بقعه به دستور خاندان بویه و بعدها به همت مجدالملک قمی ساخته شد. مقبره در پایین به شکل چهار گوشه است که هر ضلع آن 8 متر است. در بالا، مانند تمام بناهای دوره سلجوقی، در چهار گوشه محراب، چهار پیچک یا چهار طاق مورب وجود دارد که بالای آن یک هشت ضلعی و بالای آن یک شش ضلعی قرار دارد. گنبد اصلی حرم بر روی شش ضلعی قرار گرفته است. تمام این قسمت ها آینه ای هستند. عمده تغییرات و مرمت های این اثر در زمان شاه طهماسب صفوی انجام شده و معماری صحن ها و ایوان های آن مربوط به دوره صفویه است. در دوره قاجاریه تعمیرات و الحاقات زیادی به این امامزاده صورت گرفته است. روکش طلایی گنبد به دستور ناصرالدین شاه در سال 1270 نصب شد و تاریخ ساخت صندوق داخل بقعه مربوط به 725 قرمی است. دو کتیبه چوبی روی یک جفت در چوبی از دست مربوط به سال 848 قمری است. دوره ساخت درب چوبی بزرگ که بین رواق شمالی و مسجد زنانه قرار دارد مربوط به قرن چهارم قمری و در قرن چهارم است. سبک دوره تیموری
نمای داخلی حرم عبدالعظیم حسنی، مقبره اطراف حرم شاه عبدالعظیم حسنی، اطراف حرم شاه عبدالعظیم، بسیاری از مشاهیر ایرانی مدفون هستند از جمله: ناصرالدین شاه که سنگ قبر او در انقلاب اسلامی به کریمخانی منتقل شد.سید ابوالقاسم کاشانی، ملاعلی کنیم، محمد قزوینی، عباس اقبال آشتیانیش، شیخ محمدخیانی ستارخان، محمدتقی فلسفی، برخی از حکام قاجاریه وابسته به اردلان در دوره پهلوی آرامگاهی برای رضاشاه در این مکان دایر شد که چندین نفر اعضای پهلوی دفن شدند از جمله: منصور در سال 1357 این آرامگاه که 50 نفر از اردوگاه پهلوی در آن دفن شده بودند به دستور صادق خلخالی در مدت 20 روز به کلی تخریب شد. ماجرای وقف باغ حرم عبدالعظیم به روایت صاحب بن عباد از شیعیان ری در شب وفات عبدالعظیم حسنی پیامبر بزرگوار اسلام را در خواب دید که فرمود: او گفت: فردا مردی از پسرانم را از سکه الملی می آورند و در باغ عبدالجبار بن عبدالوهاب در کنار درخت سیب دفن می کنند. این شخص شیعه به باغ مذکور رفت و اقدام به خرید باغ کرد، اما متوجه شد که صاحب با نیر نیز چنین خوابی دیده و تصمیم گرفت از این باغ برای دفن سادات و شیعیان برای وقف استفاده کند.با توجه به وسعت باغ می توان حدس زد که محوطه قابل توجهی در اطراف حرم عبدالعظیم حسنی محل دفن شیعیان و سادات شهر باشد.
تاریخچه حرم عبدالعظیم حسنی تاریخچه حرم عبدالعظیم حسنی در این مکان می توانید آثار معماری و زیبایی های قرون مختلف را ببینید. قدیمی‌ترین آثار کشف‌شده در این امامزاده، یک پدال آجری است که در ورودی اصلی آن یافت شده است که نام بانی سردرد، مجدالملک قمی براوستانی، که از وزرای سلجوقی برکیارق بوده، بر روی آن ثبت شده است. قرن قمری در سمت چپ دروازه، کتیبه‌ای قرار داد که نشان از تعمیر مقبره در اواسط قرن هشتم قمری دارد. در برخی از کتب تاریخی به بازسازی این بنا در قرن چهارم در زمان آزاددولا دیلمی اشاره شده است. بر اساس سبک معماری به نظر می رسد که آرامگاه این بنا در زمان تیموریان ساخته و مرمت شده است. ساخت رواق اصلی حرم در اواسط سال دهم قمری دوره صفویه انجام شد. در دوره قاجار و انتخاب تهران به عنوان پایتخت ایران، ساخت و سازهای زیادی در اطراف حرم صورت گرفت و بیشتر بناهای باقی مانده در حرم عبدالعظیم متعلق به این دوره است. با معرفی قسمت های مختلف حرم عبدالعظیم حسنی، ضریح نقره ای در زمان فتحعلی شاه قاجار ساخته شده است.سایر قسمت های حرم عبارتند از: صحن جدید، غرفه ها، ایوان های پیرامو، صحن جدید، کفش فروشی های اطراف ایوان، آینه، آینه مدرسه امین السلطان، در شمال شرقی جیران. باغ در قسمت غربی حرمسرا، باغ توت رابخش، قسمت غربی بزرگبقاع و گنبد امامزاده طاهر در ضلع شرقی حرمسرا که در زمان ناصرالدین شاه ساخته شده و توسط مظفرالدین ساخته شده است. شاهآینه کاری و ضریح نقره مقبره امامزاده حمزه که در زمان قاجار ساخته شده است. به نظر می رسد بنای اولیه بقعه که در قسمت جنوب غربی حرم عبدالعظیم قرار داشته و شامل محراب مسجد بالاسر و مشرق بزرگ ایران است، در زمان شاه طهماسب صفوی ایجاد شده است.
