دانشمندان با استفاده از تکنیک های تصویربرداری یک مدل کامپیوتری از قسمت های نرم بدن آمونیت ایجاد کردند. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از imperial.ac.uk، محققان دانشگاه کاردیف و امپریال کالج لندن برای اولین بار با استفاده از تصویربرداری سه بعدی از عضلات، اندام ها و بافت های نرم فسیل آمونیتی 165 میلیون ساله را کشف کردند. نرم تنان منقرض شده دارای لوله هایی برای حرکت در آب بودند. این ویژگی در ماهی مرکب و اختاپوس مدرن نیز دیده می شود. آمونیت ها نیز با ماهیچه های قوی خود در برابر شکارچیان دفاع کردند. این اولین بار است که نرم ترین قسمت های یک آمونیت به صورت سه بعدی تجسم می شود. شواهد جدید نشان می دهد که کلوئیدها احتمالاً از نظر تکاملی نزدیک به آمونیت ها هستند. ماهی مرکب و اختاپوس از جمله کلوئیدها هستند. آمونیت فسیلی دکتر آلن اسپنسر، از دپارتمان علوم و مهندسی زمین و موزه تاریخ طبیعی امپراتوری، گفت: “این یک آمونیت بسیار کمیاب است که به خوبی حفظ شده است. تکنیک های جدید تصویربرداری به ما اجازه می دهد تا بافت نرم داخل آمونیت ها را ببینیم. .ترکیبی از تکنیک های مختلف تصویربرداری برای بررسی بافت های نرم فسیلی بسیار موثر است.این یک پیشرفت در بیولوژی آمونیت است. آمونیت ها حدود 66 میلیون سال پیش منقرض شدند. آنها از متداولترین فسیلها در سراسر جهان هستند.آمونیتها چگونه شنا میکردند؟محققان یک فسیل دو اینچی از آمونیتها را که در یک رسوب ژوراسیک در سال 1998 یافت شد، بررسی کردند. آنها از ترکیبی از پرتوهای ایکس با وضوح بالا و تصویربرداری از نوترونها استفاده کردند. آنها با استفاده از کنتراست بالا، یک بازسازی کامپیوتری سه بعدی دقیق از ساختار، اندازه و جهت عضلات و اندام های این فسیل ایجاد کردند. با این مدل، محققان توانستند عملکرد عضلات و اندام ها را استنباط کنند. آرایش ماهیچه ها نشان می دهد که آمونیت ها آب را از طریق هیپونوم خود خارج می کردند. شنا کردند. به این نوع شنا، رانش جت می گویند. طیف وسیعی از حیوانات زنده، از جمله سرپایان، یا گروه بزرگتری که آمونیت ها به آن تعلق دارند، از این روش شنا استفاده می کنند. برای محافظت در برابر شکارچیان بود. خویشاوندان امروزی آمونیتها، مانند اختاپوس، ماهی مرکب و دهپایان، کیسههای جوهر دارند.دانشمندان از Nautilus به عنوان یک مدل بدن برای بازسازی زیست شناسی آمونیت استفاده کردند.با این حال، آمونیت و ناتیلوس خیلی شبیه به هم نیستند. من باید بگویم؛ این فسیل در موزه ملی ولز نگهداری می شود. .
منبع: سایت خوی وب