سایه بوردکین، توسط دختران و پسران انجام شد. برای شروع بازی ابتدا چند نفر جمع می شدند و در این بازی تعداد مهم نیست. آنها برای مدتی بازی کردند حتی اگر هوا مهتابی بود. از بین خود رهبر انتخاب کردند. رهبر یک سنگ گرد برداشت و سنگ را پرتاب کرد تا مشخص شود که سنگ سایه چه کسی افتاده است. فردی که سایه اش روی سنگ بود باید دنبال بقیه سنگ می دوید. مردم و دست روی سرشان گذاشتند. هر چه بگوید آن شخص تا آخر با نفر اول همکاری کرد. اولین بازی محلی جیجه خروسات، بازیکنان در قسمتی از آب دریا جمع می شوند. سپس شخصی به نام معلم با دست آب را به هم می زند تا کف کند. پس از چند دقیقه آب به تدریج شفاف و راکد می شود. معلم پنجه هایش را روی هم می گذارد و دست هایش را به صورت دایره ای روی آب می گذارد. بازیکنان آب را به دست معلم برمی گردانند. با حرکت انگشت آن که محکم به آب می زند و می خواند مرغ است و آن که آرام می خواند خروس می شود.اگر تعداد خروس ها بیشتر از یک عدد بود کار را تکرار می کنند تا فقط یک خروس باقی بماند.کسی که تبدیل به خروس می شود بازنده است. بازیکنان مکانی را انتخاب می کنند، مثلاً کمان کشتی را به عنوان پارکینگ، و سپس همه آنها به آب می پرند. در اینجا خروس مجبور می شود با شنا جوجه ها را تعقیب کند. در عین حال، باید مراقب باشید که به انبار نزدیک نشوید. اگر خروس موفق شود یکی از جوجه ها را به زمین بزند، برنده است و اگر نکند، یعنی اگر موفق شود یکی از جوجه ها را بگیرد، خروس می بازد و بازی دوباره به همان ترتیب شروع می شود. Chokiliain یک بازی برای مردان بود. 80 سانتی متر بزرگ و یک چوب کوچک 10 سانتی متری و زمین بازی به شکل دایره است که به آن داک می گویند و تیم برنده در آن دایره چوب کوچک را بیرون می اندازد و تیم مقابل متقابلاً آن را داخل دایره می اندازد. (دیک)، می اندازند که تیم برتر باید از ورود چوب کوچک به دایره جلوگیری کند.چند بازی محلی بوشهر
سایه بوردکین، توسط دختران و پسران انجام شد. برای شروع بازی ابتدا چند نفر جمع می شدند و در این بازی تعداد مهم نیست. آنها برای مدتی بازی کردند حتی اگر هوا مهتابی بود. از بین خود رهبر انتخاب کردند. رهبر یک سنگ گرد برداشت و سنگ را پرتاب کرد تا مشخص شود که سنگ سایه چه کسی افتاده است. فردی که سایه اش روی سنگ بود باید دنبال بقیه سنگ می دوید. مردم و دست روی سرشان گذاشتند. هر چه بگوید آن شخص تا آخر با نفر اول همکاری کرد. اولین بازی محلی جیجه خروسات، بازیکنان در قسمتی از آب دریا جمع می شوند. سپس شخصی به نام معلم با دست آب را به هم می زند تا کف کند. پس از چند دقیقه آب به تدریج شفاف و راکد می شود. معلم پنجه هایش را روی هم می گذارد و دست هایش را به صورت دایره ای روی آب می گذارد. بازیکنان آب را به دست معلم برمی گردانند. با حرکت انگشت آن که محکم به آب می زند و می خواند مرغ است و آن که آرام می خواند خروس می شود.اگر تعداد خروس ها بیشتر از یک عدد بود کار را تکرار می کنند تا فقط یک خروس باقی بماند.کسی که تبدیل به خروس می شود بازنده است. بازیکنان مکانی را انتخاب می کنند، مثلاً کمان کشتی را به عنوان پارکینگ، و سپس همه آنها به آب می پرند. در اینجا خروس مجبور می شود با شنا جوجه ها را تعقیب کند. در عین حال، باید مراقب باشید که به انبار نزدیک نشوید. اگر خروس موفق شود یکی از جوجه ها را به زمین بزند، برنده است و اگر نکند، یعنی اگر موفق شود یکی از جوجه ها را بگیرد، خروس می بازد و بازی دوباره به همان ترتیب شروع می شود. Chokiliain یک بازی برای مردان بود. 80 سانتی متر بزرگ و یک چوب کوچک 10 سانتی متری و زمین بازی به شکل دایره است که به آن داک می گویند و تیم برنده در آن دایره چوب کوچک را بیرون می اندازد و تیم مقابل متقابلاً آن را داخل دایره می اندازد. (دیک)، می اندازند که تیم برتر باید از ورود چوب کوچک به دایره جلوگیری کند.