هایپرتروفی چیست؟

اثر تمرینات قدرتی بر هایپرتروفی, حجیم کردن عضلات, انواع هایپروتروفی هایپرتروفی عموما به عنوان افزایش حجم عضلات شناخته می شود هایپرتروفی یا افزایش حجم عضلات، عضله سازی یا افزایش حجم عضلات اسکلتی یکی از اهداف اصلی بدنسازان است. وقتی صحبت از رشد عضلانی می شود، ممکن است کلمه هیپرتروفی را شنیده باشید. هایپرتروفی دقیقاً علت ایجاد عضلات بزرگ است که در این مقاله به آن می پردازیم هیپرتروفی چیست هیپرتروفی عضلانی که به آن بالشتک عضلانی نیز گفته می شود به معنای افزایش اندازه سلول های عضلانی اسکلتی است که به نوبه خود باعث افزایش می شود. در حجم اندام یا عضله می شود. علت بزرگ شدن سلول ها جذب بیشتر آب و مواد مغذی Hypertrophy در معنای لغوی، hyper به معنای بیشتر است. و تروفی یعنی رشد. بنابراین از معنای این اصطلاح می توان فهمید که هیپرتروفی به معنای افزایش اندازه یک عضله یا اندام است، برای اینکه به خوبی بفهمید چگونه می توان حجم سلول های ماهیچه های اسکلتی را افزایش داد، ابتدا آناتومی و ساختار عضله اسکلتی را درک کنید. عضله در تصویر زیرساختار عضله اسکلتی هایپرتروفی عضلانی چیست, هایپرتروفی چیست, هایپرتروفی عضلانی برای درک بهتر هیپرتروفی، به تصویر عضله اسکلتی نگاه کنید، همانطور که می بینید، سلول های ماهیچه اسکلتی به صورت دسته هایی در یک بافت ضخیم به نام permissium قرار گرفته اند.در این ساختار پیچیده، ورزشکاران سعی می کنند اندازه این سلول ها را در بافت نفوذ پذیر افزایش دهند. در هیپرتروفی، هیچ سلولی به پرمزیوم اضافه نمی شود، اما اندازه سلول ها افزایش می یابد. اگر تعداد سلول ها زیاد شود به آن هیپرسلولار یا هیپرپلازی می گویند آتروفی درست برعکس هیپرتروفی است. در این پدیده اندازه سلول ها کوچکتر و اندازه بافت نیز کوچکتر می شود. هیپرتروفی موقت یا تزریق بدن  هایپرتروفی عضلانی, هایپرتروفی, هایپرتروفی ادنو تونسیلار تزریق بدن در بدنسازی مکانیسم هیپرتروفی را دارد. در واقع، هنگامی که تمرینات مقاومتی انجام می دهید، مقداری هیپرتروفی در عضلات مختلف را تجربه می کنید که می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد. در حجیم سازی موقت چه اتفاقی می افتد؟ در واقع، به بیان ساده، زمانی که انقباضات دقیقاً به یک شکل انجام نمی شود، (حتی اگر تعداد ست های دقیق را انجام دهید) تکرارهای متوالی حجمی از مواد پلاسمای خون را به فضای داخل شبکه یا انتهای شبکه می آورد. از سلولاز طرفی چون در حین تمرینات شدید، بدن اکسیژن کافی در متابولیسم دریافت نمی کند و آن را از سوختن قندها (کربوهیدرات ها) برای تامین انرژی به دست می آورد، منجر به تولید ماده ای به نام لاکتاک می شود که باعث درد می شود. در عضله می شودبا افزایش اسمولاریته مویرگ ها، لاکتات می تواند حجم بیشتری از مایعات را به عضله بفرستد و در نهایت مواد موجود در این مایعات با ورود به سلول، سطح مقطع عضله را افزایش می دهد. در هیپرتروفی تدریجی، حجم عضلانی به طور متوسط ​​8 هفته طول می کشد و در نتیجه فعالیت طولانی مدت و مداوم شکل می گیرد. سلول های عضلانی اسکلتی، در PN، با افزایش اکتین افزایش می یابند. و رشته های میوزین در عضله افزایش سارکوپلاسم و در نهایت افزایش مقدار پرمزیوم رخ می دهد بافت عضلانی از 3 قسمت تشکیل شده است: حدود 75 درصد آب – 5 درصد گلیکوژن که کربوهیدرات ها ذخیره می شود – حدود 20 درصد پروتئین. ، بنابراین شما متوجه شده اید که چگونه با افزایش هر یک از این موارد، می توانید اندازه و حجم عضله را تغییر دهید.انواع هایپرتروفی.حال باید بدانید که به طور کلی 2 نوع هیپرتروفی وجود دارد: هیپرتروفی میوفیبریلار یا در اصطلاح هیپرتروفی سارکوپلاسمی.در این نوع هیپرتروفی سارکوپلاسمی، حجم عضلات، اجزای غیر انقباضی و مایعات درون ماهیچه ها افزایش می یابد. این نوع هایپرتروفی غیرعملکردی نیز به این دلیل نامیده می شود که در افزایش قدرت بدنی دخالتی ندارد و نتیجه تمرینات هوازی است. این نوع حجم دهی عضلات برای ورزش هایی مانند فوتبال، دو و میدانی و … مناسب است. در واقع، این نوع هایپرتروفی باید توانایی تحمل اسید لاکتیک و گلیکوژن را در عضلات افزایش دهد که در نهایت برای ورزشکاران استقامتی مناسب است. هیپرتروفی میوفیبریلار در هیپرتروفی میوفیبریلار، ورزشکاران پروتئین های انقباضی به نام اکتین و میوزین را افزایش می دهند و با افزایش واحدهای انقباضی به نام سارکومرها که شامل اکتین و میوزین است، حجم عملکردی ایجاد می کنند زیرا با افزایش حجم عضلانی، قدرت و قدرت نیز افزایش می یابد. این نوع هایپرتروفی برای ورزشکارانی مانند وزنه برداران، تناسب اندام و غیره مناسب است. به عکس زیر نگاه کنید.در این تصویر تفاوت بین هیپرتروفی سارکوپلاسمی و میوفیبریلار به خوبی مشخص شده است:  در این تصویر می توانید تفاوت بین هیپرتروفی سارکوپلاسمی و میوفیبریلار را مشاهده کنید. و هایپرتروفی سارکوپلاسمی که هر کدام تمرینات مخصوص به خود را دارند، اما اگر در حین تمرین تناسب اندام خود را حفظ نکنید و فقط از یک نوع استفاده کنید، انتظار رشد عضلات خود را نداشته باشید.نظریه دوم: تکرار ست های زیاد با تعداد تکرار زیاد می تواند تارها یا سلول های عضله اسکلتی را برای هیپرتروفی آماده کند، راه های مختلفی برای رسیدن به هایپرتروفی وجود دارد اما یک اصل برای همه آنها ثابت است و آن این است که تمرینات انجام می شود. ایروبیک برعکس هایپرتروفی است.برای ایجاد هایپرتروفی از چه نوع وزنه هایی (سبک-سنگین) باید استفاده کرد؟همانطور که اشاره کردیم برای رسیدن به حداکثر حجم عضلانی باید از وزنه های سنگین با تکرارهای متوسط ​​استفاده کرد. اگر از وزنه های سبک و فرکانس بالا استفاده می کنید متابولیسم عضلات را افزایش می دهید و باعث تولید اسید لاکتیک می شوید، در این صورت تمرینات هوازی انجام داده اید و فرصت هایپرتروفی از نوع سارکوپلاسمی را به عضلات اسکلتی خود می دهید، گفته اید که این کار باعث می شود. آیا سرعت رشد سارکوپلاسم از میوفیبریل ها بیشتر است؟محققان و متخصصان علوم ورزشی به این سوال پاسخ مثبت داده اند و با مثالی آن را نشان داده اند.سوال این است که چگونه یک وزنه بردار 180 پوندی می تواند یک بدنساز را در اسکات شکست دهد؟هایپرتروفی نوع سارکوپلاسمی به این سوال پاسخ می دهد.وزنه برداران در درجه اول بر روی پروتئین های انقباضی تمرکز می کنند و این به معنای هیپرتروفی از نوع میوفیبریلار است. در حالی که بدنسازان دوست دارند به بزرگترین توده عضلانی خود برسند و این هیپرتروفی سارکوپلاسمی است، در یک توضیح ساده تر، ورزشکاران قدرتی، کسانی که وزنه می زنند، اسکات بیشتری نسبت به بدنسازان انجام داده اند و این بدان معناست که با هر تمرین اسید لاکتیک در باسن ایجاد می شود. و روند افزایش حجم عضلانی را ممکن می سازد. و اینگونه است که یک پاورلیفتر می تواند یک بدنساز را در مسابقات اسکوات شکست دهد.تحریک عضلانی، آسیب و تقویت عضلات هنگامی که به عنوان یک ورزشکار شروع به ورزش می کنید، برخی از سلول های عضلانی اسکلتی به دلیل عدم تحرک غیرفعال می شوند. در ضمن باید بهشون یه شوک بدی تا بعد از این شوک آسیب ببینن; سپس با یک رژیم غذایی سالم آنها را بازیابی کنید، با این کار می توانید سلول های عضلانی غیر فعال را فعال کنید 3 راه برای تحریک هیپرتروفی عضلانی 1.آسیب عضلانی: آسیب عضلانی به معنای پارگی میکروسکوپی سلول های عضلانی یا فیبرهای عضلانی است.این آسیب را باید با غذاهای مقوی و سالم ترمیم کرد. با این استراحت ها و البته غذای مقوی می توانید تولید الیاف (سلول های عضلانی) را افزایش دهید. استرس متابولیک: در این نوع تحریک باید فیبرهای عضلانی را با فشارهای متعدد خسته کنیم. برای مثال می توانید از تکنیک دراپ ست استفاده کنید در تکنیک دراپ ست ست اول را با سنگین ترین وزنه ای که می توانید تحمل کنید شروع کنید و زمانی که خسته شدید با وزنه های سبکتر ادامه دهید تا کاملا خسته شوید. در تکنیک دراپ ست به این نکته توجه داشته باشید که بین ست ها استراحت نکنید. تنش پیشرونده: باید پیشرفت مداوم داشته باشید و تنش بیشتر و بیشتر در عضلات افزایش دهید. البته باید این کار را در دراز مدت انجام دهید. برای مثال هنگام بلند کردن دمبل سعی کنید بعد از 6 جلسه با دمبل های سنگین تر کار کنید.تحقیقات نشان می دهد که بهترین راه برای تحریک هایپرتروفی استفاده از روش سوم یعنی کشش پیش رونده است که اثر آن به مرور زمان قابل مشاهده است.اثر تمرینات قدرتی بر هایپرتروفی, حجیم کردن عضلات, انواع هایپروتروفی هیپرتروفی عضلانی مرتبط با میوستاتین هیپرتروفی از طریق جهش ژنی نیز قابل انجام است، اگر کمی قبل به خاطر داشته باشید گفتیم که یکی از تئوری های عضله سازی هیپرتروفی ژنتیکی بود.در واقع، شرایطی غیر از ورزش برای هیپرتروفی عضلانی به نام «هیپرتروفی عضلانی مرتبط با میوستاتین» وجود دارد که یک بیماری ژنتیکی نادر است. در این بیماری ژنتیکی جالب است بدانید که هیچ عارضه ای حتی در دراز مدت برای فرد ندارد. علت اصلی هیپرتروفی مرتبط با میوستاتین، جهش در ژنی به نام mstn است که وظیفه آن ارائه دستورالعمل های لازم برای ساخت پروتئین میوستاتین است. علائم اصلی این جهش ژنی درصد کم چربی بدن و افزایش قدرت عضلانی است نحوه تشخیص این جهش ژنی آزمایش ژنتیکی درخواستی پزشکان است تاثیر هیپرتروفی بر عضله قلب ورزشکارانی که هیپرتروفی سارکوپلاسمی انجام می دهند تمرین هوازی در برنامه شما، ماهیچه قلب شما تحت یک فرآیند فیزیولوژیکی قرار می گیرد که در طول زمان تغییر می کند، که منجر به بزرگ شدن بطن چپ می شود. با افزایش حجم بطن چپ، توانایی قلب برای پمپاژ خون افزایش می یابد، از طرف دیگر، ورزشکاران قدرتی که هیپرتروفی میوفیبریلار انجام می دهند، دیواره بطن چپ آنها ضخیم می شود.در نتیجه ضخیم شدن دیواره بطن چپ، توانایی قلب برای ورزش با فشار بالا افزایش می یابد.اولین نوع هیپرتروفی، یعنی هیپرتروفی سارکوپلاسمی که اثر آن بر روی قلب، توانایی پمپاژ خون را افزایش می دهد، «هیپرتروفی مرکزی» نامیده می شود. آنها می گویند “هیپرتروفی انقباضی”. نتیجه گیری و خلاصه در این مقاله سعی کردیم شما را با موضوع هیپرتروفی آشنا کنیم. همانطور که خواندید برای ورزشکاران قدرتی مانند وزنه برداران حجم عضلانی از نوع میوفیبریلار است که نیاز به تمرینات قدرتی با ست های سنگین و تکرارهای متوسط ​​دارد.تمرینات بدنسازی باید در قالب تکنیک های خاصی مانند سری در پاییز انجام شود. تمرینات قدرتی و مقاومتی حتی روی عضله قلب که از نوع اسکلتی نیست و از نوع نرم است تاثیر می گذارد و باعث تغییرات فیزیولوژیکی می شود.چون تفاوت این دو نوع هایپرتروفی برای درک بهتر به جدول نگاه کنید. . این جدول تفاوت بین این دو نوع را به شما می گوید.تزریق عضلات بعد از ورزش های سنگین نیز نوعی هیپرتروفی است که دلایل حجیم شدن آن را نیز بیان کرده ایم.همچنین اصطلاحاتی مانند هایپرپلازی و آتروفی را ذکر می کنیم که برای افتراق آنها از هیپرتروفی باید بدانید. و در نهایت بهتر است بدانید که یک مربی ورزشی ممکن است بر اساس تصمیم شما برای ورزش بهترین برنامه و توصیه را داشته باشد. با آرزوی موفقیت برای شما ورزشکاران عزیز
بیشتر بخوانید:  مراقبت پوست هنگام ورزش

مطلب پیشنهادی

ورزش پرتاب چکش + قوانین آن

ورزش پرتاب چکش، پرتاب چکش یکی از قدیمی ترین مسابقات المپیک است که وارد مسابقات …