کومدون‌های صورت، هر آنچه که باید در مورد کومدون‌ها و روشهای درمان آن بدانید کومدون‌ها برآمدگی‌های کوچک به رنگ پوست هستند که بیشتر روی پیشانی و چانه دیده می‌شوند. کومدون ها (پاپول های سفت یا جوش ها) برآمدگی های کوچکی همرنگ پوست هستند که نوعی آکنه محسوب می شوند. کومدون ها معمولا روی پیشانی و چانه ظاهر می شوند. رایج ترین انواع کومدون ها جوش های سرسیاه و سرسفید هستند. به طور کلی انواع کومدون ها عبارتند از: – کومدون های باز یا جوش های سر سیاه – کومدون های بسته یا سرسفید – میکروکومدون هایی که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند. – ماکروکومدون های بسته که روی پوست ظاهر می شوند و قطر آنها بیش از 2-3 میلی متر است. – کومدون بسیار بزرگ که کیستیک است و دهانه ای شبیه جوش سرسیاه دارد. – کومدو خورشیدی که به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید بر روی پوست افراد مسن، اغلب روی چانه و گونه ها ایجاد می شود. 
راه های تشخیص کومدون ها نحوه تشخیص کومدون ها هنگام لمس کومدون ها بلند می شوند. جوش های کدونی اغلب روی چانه و پیشانی دیده می شود. جوش های سرسفید سطح بسته ای دارند و شبیه لکه هایی هستند که سفید یا همرنگ پوست هستند.هنگامی که روغن وارد منافذ پوست می شود و سطح فولیکول را کاملا می بندد، برآمدگی سفید یا گوشتی ایجاد می کند که قرمز یا ملتهب نیست.کومدون های سر سفید معمولاً روی پیشانی، چانه و گونه ها دیده می شوند. جوش های سرسیاه باز هستند و زمانی که رنگدانه ملانین در خارج از کومدون باز قرار می گیرد، اکسید شده و تیره می شود و به همین دلیل است که دانه های سر سیاه رنگ تیره ای دارند. جوش های سرسیاه اغلب روی بینی، چانه، شانه ها و پشت دیده می شوند. عواملی که باعث ایجاد جوش و جوش سرسیاه می شوند معمولاً ناشی از چربی به دام افتاده و سلول های مرده پوست در فولیکول مو هستند. این ترکیب منافذ فولیکول را مسدود می کند، اما غدد چربی به ترشح روغن به داخل منافذ ادامه می دهند و زمانی که منافذ پر می شود، روغن به سطح فشار داده می شود و بیرون می زند. آکنه کومدونال در دوران نوجوانی شایع است، اما می تواند در هر سال ظاهر شود. این جوش ها در بزرگسالان با پوست چرب بیشتر دیده می شود و در افراد سیگاری بیشتر دیده می شود. آکنه کمدونال ارثی است و اگر یکی از اعضای خانواده آن را داشته باشد، احتمال بروز آن در سایر اعضای خانواده را افزایش می دهد.سایر عواملی که احتمال ایجاد کومدون را افزایش می دهند عبارتند از: – مصرف زیاد لبنیات – رژیم غذایی سرشار از چربی و قند – استفاده از مرطوب کننده های نامناسب – رطوبت زیاد هوا – لیزر درمانی – استفاده از لایه بردارهای شیمیایی – آسیب فولیکول های مو در نتیجه مو. کشیدن – ترکاندن کومدون – شستشوی شدید پوست – مواد شیمیایی شامل پمادهای روغنی و مواد رنگی موجود در لوازم آرایشی و بهداشتی 
کاهش چربی غدد پوست که سالم ترین راه برای اصلاح رژیم غذایی و خوردن غذاهای سالم و افزایش مصرف میوه و سبزیجات است. در مواردی که کومدون درگیرآلودگی باکتریایی شده باشند ترکاندن آن ها فقط باعث بدتر شدن مشکلات پوستی می شود. داروهای موضعی : از داروهای موضعی برای کنترل چربی های اضافه پوست و سر باز کردن کومدون های فعلی استفاده می شود. پرکاربردترین این داروها عبارتند از :آزلائیک اسیدبنزوئیل پروکسیدگلیکولیک اسیدسالیسیک اسیدرتینوئید سولفورهمزمان با استفاده از این داروهای موضعی پوست بسیار حساس می شود و حتما باید از ضد آفتاب هگام بیرون رفتن از خانه استفاده شود. به خصوص در مورد رتینوئید و اسیدها . این داروها لایه بردارهای بسیار قوی هستند و لایه بیرونی پوست را جدا میکنند و باعث می شوند پوست در مقابل آفتاب آسیب پذیر شود. داروهای خوراکی : در صورتی که داروهای موضعی کارساز نباشند پزشک ترجیح میدهد از داروهای خوراکی استفاده کنید. احتمال این که پزشک شما آنتی بیوتیک ، داروها ضد خوراکی بارداری یا قرص اسپیرونولاکتون برایتان تجویز کد وجود دارد.اسپیرونولاکتون با نام تجاری آلداکتون داروی ضد آندروژن است که گاهی همراه با داروهای ضد بارداری برای زنان تجویز می شود تا تولید چربی پوست کاهش پیدا کند. این داروها هم پوست شما را حساس کرده و در مقابل آفتاب آسیب گذیر می کند بنابراین استفاده روزانه از کرم ضد آفتاب با SPF بالاتر از 30 برایتان ضروری است میکرودرم ابریژن : ممکن است پزشک شما برای باز شدن منافذ پوستی و رفع کومدون از لایه بردرای مکانیکی با میکرودرم ابریژن استفاده کند . در این روش اسکارهای آکنه هم تا حدود زیادی بهبود پیدا میکنند. کرایو تراپی : در این روش کومدون با نیتروژن مایع منجمد شده و از بین می روند. 
راههای درمان خانگی کومدوندرمان خانگی کومدوناگر اهل آرایش روزانه هستید ، لوازم آرایش خود را همیشه تمیز نگهدارید و زود به زود اسفنج آرایشی را بشویید. همیشه قبل از خواب آرایش خود را تمیز کنید.اجازه ندهید که عرق روی پوست شما بماند و به خصوص بعد از فعالیت ورزشی پوستتان را بشویید. شما میتوانید از روشهای مختلف طبیعی برای درمان خانگی کومدون ها استفاده کنید. بهترین درمان های خانگی برای درمان کومدون عبارتند از :روغن درخت چای : این روغن خاصیت ضد التهابی و دض عفونی دارد و به کاهش چربی پوست کمک میکند. نارون کوهی : نارون کوهی خاصیت قابض دارد و میتواند منافذ پوست را جمع کند و به تعادل رطوبت پوست کمک نماید. استفاده از این گیاه به سر باز کردن کومدون های بسته کمک میکند و باعث از بین رفتن آلودگی های محبوس در منافذ پوست می شود. روزی دوبار میتوانید عصاره این گیاه را روی پوست بزنیدماسک زغال فعال یا خاک رس : این ماسک ها به خشک شدن چربی محبوس در منافذ پوست کمک کرده و آلودگی های به دام افتاده در منافذ پوست را بیرون می کشد و باعث می شود کومدون ها به خصوص جوش های سرسیاه خیلی راحت تر تخلیه شوند. استفاده از محصولات مراقبتی غیر کومدون زا : بهتر است از محصولات آرایشی مراقبتی پوست که روی بسته بندی آن ها از واژه غیر کومدون زا استفاده شده است استفاده کنید. بهترین مرطوب کننده برای شما باید بر پایه آب باشد. لوسیون های مخصوص پوستهای مختلط و چرب بری شما مناسب تر است. برای شستشو ، مرطوب کردن و آرایش پوست از حصولات بدون روغن استفاده کنید. رژیم مناسب غذایی : کاهش مصرف قند ، چربی و محصولات لبنی و مود غذایی فراوری شده و به طور کلی مواد خوراکی که التهاب بدن را افزایش می دهد موثرترین روش برای کاهش و حتی از بین بردن کومدون صورت است.