دانشمندان دریافته اند که دانه های پیچک در برابر مقدار زیادی اشعه ماوراء بنفش مقاوم هستند. این اکتشافات نشان می دهد که انواع مختلفی از گیاهان می توانند در سیارات مختلف و در اعماق فضا رشد کنند، ایده ای که به پان اسپرمیا معروف است. 
انواع مختلفی از گیاهان می توانند در سیارات مختلف و در اعماق فضا رشد کنند. و این کشف نحوه انجام آن را نشان می دهد. دیوید تپفر از مرکز تحقیقات ورسای در فرانسه که یکی از اعضای تیم تحقیقاتی است، می‌گوید: «نمی‌توانیم بگوییم که شواهدی برای فرضیه پانسپرمیا داریم، اما می‌توان گفت که با کشف مقاومت این دانه‌ها در برابر شرایط موجود در فضا. ، این فرضیه محتمل تر خواهد بود». سایر دانه های مورد استفاده در این آزمایش به شدت سوزانده شدند که نشان می دهد دانه پیچک دارای ویژگی های خاصی است که آنها را مقاوم می کند.دانه های این گیاه پس از قرار گرفتن در معرض تابش شدید به گیاه تبدیل شدند. بذر پیچک نسبتاً بزرگ با پوشش ضخیم است و می تواند برای چندین دهه قبل از جوانه زدن در خاک سالم بماند، به همین دلیل شرکت در آزمایش مورد توجه قرار گرفت.محققان بر این باورند که فلاونوئیدهای موجود در پوشش دانه، که به عنوان یک ضد آفتاب طبیعی عمل می‌کنند، ممکن است نقش مهمی در کمک به بقای دانه‌های پیچک داشته باشند. بذر تنباکو و آرابیدوپسیس تالیانا نیز در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. این دانه‌ها از آزمایشی در سال 2009 گرفته شده‌اند که در آن یکی از هر پنج چنین بذری پس از گذراندن 558 روز در فضا می‌توانست روی زمین جوانه بزند، اما برخلاف نتایج امیدوارکننده، دانه‌های گوش موش و تنباکو نمی‌توانستند دوز بالاتری از اشعه ماوراء بنفش دریافت کنند. آنها مقاومت کردند و همه از بین رفتند. بنابراین احتمالاً این دانه‌ها بهترین دانه‌هایی نیستند که در اولین سفر به مریخ با خود ببریم. دانشمندان همچنین DNA دانه هایی را که قبلا در فضا بودند مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که بخش کوچکی از کد ژنتیکی آنها آسیب دیده است، اما آسیب با رشد دانه ترمیم شد. اگر زندگی واقعاً بتواند راهی به فضا پیدا کند پس این احتمال وجود دارد که حیات از فضا به زمین بیاید. به زمین.همچنین به ما کمک می کند تا بفهمیم چگونه موجودات را از سیاره خود به سیارات دیگر بفرستیم. این مطالعه محدودیت هایی دارد. بذر پیچک علاوه بر آزمایش در آزمایشگاه باید در فضا نیز آزمایش شود. تپفر می گوید: تحقیقات ما به مسیری بالقوه برای ایجاد حیات در سیارات دور قبل از کاوش در آنها اشاره می کند. “تصور کنید بذرهای خفته را به سیارات فراخورشیدی بفرستید تا حتی اگر جوانه نزنند، حیات میکروبی یا اجزای سازنده حیات در این سیارات آزاد می شوند. ما انسان ها باید روی زمین بمانیم و آشفتگی هایی را که روی زمین ایجاد کرده ایم پاکسازی کنیم، اما در طول در این سال‌ها که نسل ما زنده است و از نظر فناوری پیشرفته است، باید سهم خود را برای تکثیر حیات (شاید از طریق دانه‌های گیاهی) که مملو از میکروارگانیسم‌ها هستند، انجام دهیم.
انواع مختلفی از گیاهان می توانند در سیارات مختلف و در اعماق فضا رشد کنند. و این کشف نحوه انجام آن را نشان می دهد. دیوید تپفر از مرکز تحقیقات ورسای در فرانسه که یکی از اعضای تیم تحقیقاتی است، می‌گوید: «نمی‌توانیم بگوییم که شواهدی برای فرضیه پانسپرمیا داریم، اما می‌توان گفت که با کشف مقاومت این دانه‌ها در برابر شرایط موجود در فضا. ، این فرضیه محتمل تر خواهد بود». سایر دانه های مورد استفاده در این آزمایش به شدت سوزانده شدند که نشان می دهد دانه پیچک دارای ویژگی های خاصی است که آنها را مقاوم می کند.دانه های این گیاه پس از قرار گرفتن در معرض تابش شدید به گیاه تبدیل شدند. بذر پیچک نسبتاً بزرگ با پوشش ضخیم است و می تواند برای چندین دهه قبل از جوانه زدن در خاک سالم بماند، به همین دلیل شرکت در آزمایش مورد توجه قرار گرفت.محققان بر این باورند که فلاونوئیدهای موجود در پوشش دانه، که به عنوان یک ضد آفتاب طبیعی عمل می‌کنند، ممکن است نقش مهمی در کمک به بقای دانه‌های پیچک داشته باشند. بذر تنباکو و آرابیدوپسیس تالیانا نیز در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. این دانه‌ها از آزمایشی در سال 2009 گرفته شده‌اند که در آن یکی از هر پنج چنین بذری پس از گذراندن 558 روز در فضا می‌توانست روی زمین جوانه بزند، اما برخلاف نتایج امیدوارکننده، دانه‌های گوش موش و تنباکو نمی‌توانستند دوز بالاتری از اشعه ماوراء بنفش دریافت کنند. آنها مقاومت کردند و همه از بین رفتند. بنابراین احتمالاً این دانه‌ها بهترین دانه‌هایی نیستند که در اولین سفر به مریخ با خود ببریم. دانشمندان همچنین DNA دانه هایی را که قبلا در فضا بودند مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که بخش کوچکی از کد ژنتیکی آنها آسیب دیده است، اما آسیب با رشد دانه ترمیم شد.
اگر زندگی واقعاً بتواند راهی به فضا پیدا کند پس این احتمال وجود دارد که حیات از فضا به زمین بیاید. به زمین.همچنین به ما کمک می کند تا بفهمیم چگونه موجودات را از سیاره خود به سیارات دیگر بفرستیم. این مطالعه محدودیت هایی دارد. بذر پیچک علاوه بر آزمایش در آزمایشگاه باید در فضا نیز آزمایش شود. تپفر می گوید: تحقیقات ما به مسیری بالقوه برای ایجاد حیات در سیارات دور قبل از کاوش در آنها اشاره می کند. “تصور کنید بذرهای خفته را به سیارات فراخورشیدی بفرستید تا حتی اگر جوانه نزنند، حیات میکروبی یا اجزای سازنده حیات در این سیارات آزاد می شوند. ما انسان ها باید روی زمین بمانیم و آشفتگی هایی را که روی زمین ایجاد کرده ایم پاکسازی کنیم، اما در طول در این سال‌ها که نسل ما زنده است و از نظر فناوری پیشرفته است، باید سهم خود را برای تکثیر حیات (شاید از طریق دانه‌های گیاهی) که مملو از میکروارگانیسم‌ها هستند، انجام دهیم.
