قلعه مارکوه مربوط به دوران پس از اسلام استقلعه مارکوه مربوط به دوره‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهر رامسر، شهر کتالم، جاده تلارسر واقع شده است و تاریخ این اثر با شماره ثبت 3484 به‌عنوان یکی در تاریخ 4 اسفند 1379 است. از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و نام این قلعه برگرفته از کوهی است که بر روی آن قرار دارد. در مورد نام این کوه نظرات مختلفی وجود دارد. به عنوان مثال برخی دلیل نامگذاری این کوه را وجود مار بر روی این کوه می دانند که البته با توجه به اینکه استفاده از کلمه فارسی «مار» در گویش محلی رایج نیست، این احتمال را می دهد. این اسم خیلی کمه اما تحقیقات دیگر به ریشه دیگری برای نام این کوه اشاره می‌کند: وجود این قلعه در نوشته‌های تاریخی قرن‌های سوم، پنجم و هشتم هجری قمری ذکر شده است و احتمالاً تاریخ ساخت این بنا نیز به قرن سوم برمی‌گردد. همان زمان سوم قرنی که مردم این منطقه اسلام نیاورده بودند و به دین عشق می ورزیدند.کلمه “مادر” در گویش های محلی این منطقه به صورت “مار”، “ماهار” و “مهار” تلفظ می شود که می توان گفت با اشاره به اینکه بسیاری از واژه های امروزی گویش محلی این منطقه، که ریشه در لغات دین ماهار دارد، «مار» (به معنای مادر) به مهر یا میترا اطلاق می‌شود و این احتمال را می‌دهد که این کوه در میان مردمان آن عصر جایگاه مقدسی داشته است.همچنین می توان اضافه کرد که این قلعه ابتدا معبد یا مکان مقدس بوده، سپس به قلعه تبدیل شده و یا حتی کاربری مضاعف داشته است. 
قلعه مارکوه در شهر رامسر، شهر کتالم، در جاده تلارسر واقع شده است. تاریخ دقیقی در مورد تاریخ ساخت این بنا در دست نیست، اما به اشاره مورخان به وجود این قلعه در قرن سوم و همچنین ساختار ساختاری آن اشاره شده است. و شباهت معماری این بنا با ساختمان های قرن سوم میلادی را می توانید حدس بزنید. ح. مانند قلعه بابک. این قلعه در کتاب زیدة التواریخ و همچنین در کتاب جامع التواریخ خواجه رشیدالدین فضل الله حمدانی آمده است و حوادثی که در سال 536 هجری قمری در این قلعه رخ داد و قلعه به تصرف اسماعیلیان درآمد. . . ميزرا حسن خان امانادالسلطنه كه اين قلعه را از نزديك ديده است مي نويسد: در تنكابن كوهي به نام ماركوئه و مقبره هاي زيادي وجود دارد و در اين مقبره ها شب پره هاي زيادي وجود دارد كه به مردم و چراغ ها مي چسبند و مانع از ورود آنها به داخل مي شوند. دخمه هابر فراز آن كوه محلي است معروف به نقاره خانه كه چون سنگي به آن جا بزنند صداي طبل به گوش مي رسد و نيم فرسخ به صدا در مي آيد. نام قلعه مارکوه از کوهی که بر روی آن قرار دارد گرفته شده است. مساحت قلعه مارکوه حدود 600 متر مربع است و از این معماری عظیم تنها 4 حصار جانبی و برج های تکیه گاه باقی مانده است. مصالح به کار رفته در قلعه مارکوه عمدتاً سنگ، ساروج و گچ است. فضای داخلی قلعه مارکوه به اندازه ای است که صد سرباز را در خود جای می دهد و به راحتی می توان همه آنها را در آن نصب کرد. طول ضلع شرقی آن 17.70 متر، عمق آن 2.30 متر، ارتفاع آن 6.30 متر و طول ضلع غربی آن 9 متر است. ضلع شمالی توسط سنگی از طول به دو قسمت تقسیم می شود: قسمت غربی 80/14 متر و قسمت شرقی که از سر سنگ جدا می شود 15 متر است. موقعیت ساختمان به گونه ای است که دید 360 درجه به محیط اطراف خود دارد. از بالای این بنا به راحتی می توان از شمال به دریا، از شرق به تنکابن، از غرب به تارمسر و از جنوب به کوه های البرز دید.در تعاریف مردم محلی داخل این قلعه تونلی وجود دارد که انتهای آن به روستای نیاسته که در پایین مارکوو قرار دارد ختم می شود و در گذشته سربازان از آن به عنوان خروجی یا ورودی اضطراری استفاده می کردند. . درست نیست و سوراخ داخل قلعه برای آب سرد استفاده می شود و به دلیل عدم دسترسی مستقیم قلعه به آب تونل نیست. مساحت قلعه مارکوه حدود 600 متر مربع است.
قلعه مارکوه در شهر رامسر، شهر کتالم، در جاده تلارسر واقع شده است. تاریخ دقیقی در مورد تاریخ ساخت این بنا در دست نیست، اما به اشاره مورخان به وجود این قلعه در قرن سوم و همچنین ساختار ساختاری آن اشاره شده است. و شباهت معماری این بنا با ساختمان های قرن سوم میلادی را می توانید حدس بزنید. ح. مانند قلعه بابک. این قلعه در کتاب زیدة التواریخ و همچنین در کتاب جامع التواریخ خواجه رشیدالدین فضل الله حمدانی آمده است و حوادثی که در سال 536 هجری قمری در این قلعه رخ داد و قلعه به تصرف اسماعیلیان درآمد. . . ميزرا حسن خان امانادالسلطنه كه اين قلعه را از نزديك ديده است مي نويسد: در تنكابن كوهي به نام ماركوئه و مقبره هاي زيادي وجود دارد و در اين مقبره ها شب پره هاي زيادي وجود دارد كه به مردم و چراغ ها مي چسبند و مانع از ورود آنها به داخل مي شوند. دخمه هابر فراز آن كوه محلي است معروف به نقاره خانه كه چون سنگي به آن جا بزنند صداي طبل به گوش مي رسد و نيم فرسخ به صدا در مي آيد.
نام قلعه مارکوه از کوهی که بر روی آن قرار دارد گرفته شده است. مساحت قلعه مارکوه حدود 600 متر مربع است و از این معماری عظیم تنها 4 حصار جانبی و برج های تکیه گاه باقی مانده است. مصالح به کار رفته در قلعه مارکوه عمدتاً سنگ، ساروج و گچ است. فضای داخلی قلعه مارکوه به اندازه ای است که صد سرباز را در خود جای می دهد و به راحتی می توان همه آنها را در آن نصب کرد. طول ضلع شرقی آن 17.70 متر، عمق آن 2.30 متر، ارتفاع آن 6.30 متر و طول ضلع غربی آن 9 متر است. ضلع شمالی توسط سنگی از طول به دو قسمت تقسیم می شود: قسمت غربی 80/14 متر و قسمت شرقی که از سر سنگ جدا می شود 15 متر است. موقعیت ساختمان به گونه ای است که دید 360 درجه به محیط اطراف خود دارد. از بالای این بنا به راحتی می توان از شمال به دریا، از شرق به تنکابن، از غرب به تارمسر و از جنوب به کوه های البرز دید.در تعاریف مردم محلی داخل این قلعه تونلی وجود دارد که انتهای آن به روستای نیاسته که در پایین مارکوو قرار دارد ختم می شود و در گذشته سربازان از آن به عنوان خروجی یا ورودی اضطراری استفاده می کردند. . درست نیست و سوراخ داخل قلعه برای آب سرد استفاده می شود و به دلیل عدم دسترسی مستقیم قلعه به آب تونل نیست.
مساحت قلعه مارکوه حدود 600 متر مربع است.
