ضرب المثل شتر را خواستند نعل کنند، قورباغه هم پایش را بالا آورد

حکایت ضرب المثل خواستند شتر را نعل کنند قورباغه پایش را بلند کرد کاربرد ضرب المثل: شتر را نعلین خواستند قورباغه هم پایش را بلند کرد کار در وسط قرار می گیرد و به قول معروف می خواهد خودش را بیان کند در اینجا خلاصه ای از آنچه مصطفی رحماندوست در کتاب ضرب المثل های خود نوشته است. حکایت ضرب المثل: روزی جمعیت زیادی دعوا کردند و جمع شدند. دیگرانی که از آنجا رد می شدند کنجکاو بودند که ببینند چه خبر است. شتر سواری بود که می خواست با کفش به پای شترش بزند. گفت شتر من بار مرا اینجا و آنجا می برد و عمرم را با حمل آن می گذرانم. می ترسم در این سفرها پایش آسیب ببیند و بماند و برایش دردسر ایجاد کند.» دیگران به حرف او خندیدند. هرکس چیزی گفت: یکی گفت: کی نعل بر پای شتر گذاشته که می خواهی بزنی؟ شتری که بدون کفش بار می برد، چرا به کفش نیاز دارد؟ سر که درد نمی کند نباید با روسری پوشانده شود.دیگری گفت: سم شتر مانند اسب و الاغ است، اگر نعل نداشته باشد آسیب می بیند.خلاصه تو اون جمع همه یه چیزی میگفتن ولی این حرفا مهم نبود. برای شتری که نه می‌خواست و نه می‌توانست طاقت بیاورد مهم بود که نعل‌ها و میخ‌های آهنی به چهار پایش کوبیده شود. از این رو تمام وزنش را روی پاهایش گذاشته بود و کسی نتوانست او را بلند کند. گفتگو در میان جمعیت ادامه یافت تا اینکه قورباغه ای که در آن نزدیکی زندگی می کرد به جمعیت اضافه شد. کمی صبر کرد تا ببیند نتیجه چه می شود. او به میدان رفت. بر کوهان شتر رفت و گفت: باباجان، این شتر بیچاره فکر می کند پایمال شدن درد دارد. بیا یه کفش بزار تو پام تا ببینی اصلا درد نکنم. سپس پایش را بلند کرد و همه را به خنده انداخت. شتر وقتی دید که وارد جنگ می شود تکان خورد و قورباغه و آهو را به زمین پرت کرد و از میان جمعیت فرار کرد. از آن به بعد، وقتی فردی با دانش و تجربه از پذیرش کاری سرباز می زند، اما نادانی که سختی آن کار را نمی داند، داوطلب انجام آن می شود، می گویند: می خواستند شتر را نعل بزنند، اما قورباغه سرش را بلند کرد. “. پا.”