سخنان موريس مترلينگ

به یاد داشته باشید که شادی به اندازه غم مسری است. اولین وظیفه افراد شاد این است که دیگران را از خوشبختی خود آگاه کنند. از حد شکم و شهوت نگذرد، بهتر نیست از بین برود؟ چون شیطان چیزی بیش از خودمان نیست، تمام کینه ها، حسادت ها، دشمنی ها و ظلم های خود را در وجود توهمی به نام شیطان گذاشته ایم تا در حضور او خود را تبرئه کنیم. تنها راه باقی است و هدف مورد نظر با هیچ وسیله ای جز فداکاری بدست نمی آید. ثانیاً: بیایید بدانیم که دیگران با این قربانی شادی خواهند کرد، از اراده و برنامه‌های خدا به نحو مؤثری صحبت می‌کنند و به سخنان او ایمان می‌آورند که گویی آن روز بعد از ظهر با خدا ناهار خورده‌اند! کسانی که قدر پیروزی را نمی دانند شکست خواهند خورد.♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦در این دنیا تقریباً صد میلیارد کهکشان وجود دارد که هر کدام چندین میلیون خورشید شبیه به ما یا بهتر از آن دارند و هر روز تعدادی از آنها با یکدیگر برخورد می کنند و هیچ کس در هیچ جای دنیا برای آنها غمگین نیست. و یادبودی برپا نمی کند. برای انسان بسیار سخت است که بفهمد دنیا برای او خلق نشده است. وقتی شعله شمع را فوت می کنید و خاموش می کنید، شعله کجا می رود؟ می گویید ممکن نیست، اما چنین چیزی محال است; در دنیا، یعنی در هستی، هیچ چیز «نه» نخواهد بود! اما برای کسی که به یک کتاب یا تحقیق علاقه دارد، وقتی مشغول مطالعه یا فکر کردن به محتوای آن کتاب است، فقط جهنم بهترین بهشت ​​برای اوست. ♦♦♦♦♦♦♦زنده ها مردگانی هستند که روزهای رهایی خود را در این دنیا می گذرانند، موضوع مرگ است زیرا فکر می کنیم درد و رنجی که قبل از مردن می کشیم مربوط به مرگ است.در صورتی که اینطور نیست و همه دردها و رنج ها مربوط به زندگی استزندگی باعث درد و رنج و مرگ پایان درد است عشق گوهر گرانبهایی است که در دل‌هایی خاکستر دارد. این پوشش نازک و کوتاه را با لبخند بردارید تا گوهر گرانبهایی که نهفته است آشکار شود و با درخشش روح و قلب همه را روشن کند.♦♦♦♦♦♦ ارزش اخلاقی بستگی به تعداد کارهایی دارد که انسان انجام می دهد وجود نداشت، بشریت به آن نیاز داشت و مجبور بود آن را بسازد تا خود را از چنگال کسالت زندگی رهایی بخشد. در واقع، بسیاری از ما قبل از مرگ مرده ایم. چون همه چیز را از دست داده ایم. آنها دنیاهایی هستند که در آنها سنگ ها و دیگر جمادات مانند ما زندگی می کنند و زندگی فکری آنها از ما برتر است.♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ آنچه که انسان هرگز درک نخواهد کرد این است که چگونه در برابر کسی که ما را آفریده و به او تعلق داریم مسئول خواهیم بود. ما را مسئول خواهد کرد؟!؟ چیزهایی که به ما نشان می دهد که به درستی نمی دانیم♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ااگر در اولین قدم موفق می شدیم، تلاش و عمل بی معنی بود.♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦کسی که اراده و پشتکار داشته باشد، صورت شکست را نمی بیند. زندگی کنم و به زندگی ادامه دهم تا بتوانم بمیرم. ♦♦♦♦♦♦♦افکارتان هرچه باشد همان هستید و محال است که بزرگتر از افکارتان باشید یا از محدودیت های فکرتان فراتر بروید. ♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦اگر تصمیمی دارید، به زودی موفق خواهید شد. زیرا انسان محصول افکارش است و فردا همان چیزی می شود که امروز می اندیشد. اما وقتی گذشتند متوجه می شویم که بی اهمیت بوده اند. ♦♦♦♦تنهایی جهنم است اما این جهنم با مطالعه بهشت ​​می شود. باید نترس باشی؛ هیچ چیز تهدید کننده تر از شادی نیست.♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ما انسانها به گونه ای آفریده شده ایم که اگر بدانیم میلیون ها سال در دنیا می مانیم، اما با درد و بدبختی همراه باشد. ما راضی و حتی خوشحال می شویماما اگر بفهمیم که هلاک خواهیم شد و در ازای آن هیچ شکنجه و رنجی نخواهیم کشید، اندوهگین و ناامید خواهیم شد!♦ زنده ها مردگانی هستند که در زمانه ای آرام زندگی می کنند. با این حال، ما باید آنها را پیدا کنیم و انگشت خود را روی آنها بگذاریم. زیرا اگر هدف سلامتی افکارمان باشد باید بدانیم که بیشتر افکار غلط و نادرست در عمل جبران و اصلاح می شود.♦♦♦♦هیچ چیز به زیبایی قفل بسته نیست; البته تا زمانی که کسی بداند چگونه آن را باز کند. ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦وقتی صحبت از عشق می شود، عقل ضعیف است. روحش را اصلاح نکرده است، سعادت روی زمین از عشقی پاک و پایدار بیشتر است.عدالت انتظار ثواب ندارد، اما خود عمل زیبایی و لطف دارد.♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦وقتی شخصی به نادرستی نظریه ای پی می برد و آن را حفظ می کند، دلیل بر حماقت اوست. ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ چون دانش چیزی نیست جز در این دنیا درک جهل . پیله شادی در مکانی تاریک و ساکت و توخالی پنهان شده است. این که خیلی به ما نزدیک است، اما به ندرت از آن عبور می کنیم، و این دل خود ماست. خوشبختی بر سه پایه استوار است. : گذشته را فراموش کنید، حال را بگیرید و به آینده نگاه کنید. از آنجایی که مردم کمتر متوجه شادی می شوند، بدبختی ها بیشتر نمایان می شوند. ظلم و ستم را امری عادی می پندارند و شادی و عدالت را جزئی از حوادث می دانند. هیچ چیز بهتر از کار نیست انجام دادن به جای رنج، انسان را به خوشبختی نزدیک نمی کند.♦اولو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو♦لو ♦loOR ♦♦lo♦lo♦lo♦lo♦lo♦lo♦lo♦lo♦loxim دیده‌ای تمام تلخی‌ها، رنج‌ها، فقدان‌ها، بدبختی‌ها و ناکامی‌هایت در طول زندگی به دست این «من» بوده است.♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦تمام سرمایه های فکری و دانش باید تسلیم عظمت اخلاقی و معنوی شود وگرنه دانش مانند رودخانه ای خواهد بود که نتوانسته است مسیرش را دنبال کن، راه برو و در دریا بیفتی و با حالتی غم انگیز در بیابان و بیابان فرو بروی، آن چیزی نیست جز دامان عشق. شاخسار خرد را باید در کوزه عشق کاشت و از آب عواطف سیراب کرد. اعمال ما و بالاخره زندگی ما باید آزاد باشد و اکنون که با چشمان خود می بینیم کهکشان های بزرگی که منظومه در برابر آنها خورشید ما چیزی نیست در حرکات خود آزاد نبوده و مجبور به ادامه حرکت خاص شده اند. از قوانین خاصی پیروی کنید. می تواند خدا را برای دیگران توصیف کند. چون او به سختی می توانست خدای خود را توصیف کند، او دیگر خدا نبود، بلکه مانند من و تو، و مجازات هایی که خدای تو برایت می فرستد، از سوی تو فرستاده شده است.♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦هرکه از سرنوشت خود شکایت کند از حماقت و بی ارزشی نفس خود شکایت کرده است.مرگ بدون مرگ خواهد بود آنها هیچ معنا و ارزشی ندارند. چون این ترس از مرگ است که زندگی را در نظر ما دلپذیر و خواستنی می کند، کوتاه است، دو سوم عمر کوتاه ما صرف این می شود که از گذر زمان آهسته ناراضی باشیم و روز و شب به نظر برسد. دراز به چشم ماست و ما همیشه دوست داریم امروز بگذرد و فردا بیاید. انگار به مرگ وعده داده بودیم که هر چه زودتر زیارتش کنیم، آنچه ما مرگ می نامیم زندگی است که هنوز نتوانسته ایم بفهمیم چگونه است، آنچه ما را آزار می دهد زندگی است. وقتی یک بیمار می میرد، تمام دردهای او از بین می رود.