یادت هست بهشت؟ همانی که هر وقت دلتنگ پروردگارت می شوی حال ابرهایش را می فهمی، همان بی نهایتی که هر وقت دلتنگ پروردگارت می شوی، همان تاریکی که با دیدن مهتاب رویاهایت زنده می شود، همان آسمانی که ابرها قطره قطره آب می شوند تا قلبت به تپش بیفتد، جایی که بی نهایت را دیدی، چشمانت را به افقش می بینی، همان مسیر پرپیچ و خم و پر ستاره ای که هر بار دستانت را به سوی الهه اش دراز می کنی، آسمان با تمام ستاره هایش تسلیم می شود. در دستان توست و این خداست که بیکرانتش در زمین و آسمان نمی گنجد، اما قلب تو تا ابد خداست او در خود جای دارد و در حالی که خدا در قلب توست رویاهایت نمی میرد. در حالی که او به شما نگاه می کند، سقوط نخواهید کرد، و اگر زمانی شما را شکست داد، بدانید که این نیز هیجان انگیزترین آغاز و تولد جاودانگی است.
احساسات آدم خاص است مثل شیشه اما در سکوت می شکند، اگر بشکند حتی اگر مرا بکشد، نمی توانی درستش کنی، خیلی سخت است، آدمی که تمام دنیای توست، که فکر می کنی مال توست. همه چیز در زندگی را درک کن که تخیلاتت یک خیال بود، همه سختی ها را تحمل کن، همه حرف ها را بگو، همه چیزهای تصادفی را، همه یک طرف، یک طرف، عشق من یک طرف است او این همه وای را جبران می کند به روز! وقتی احساس می کنید که او با دیگران طرف است و شما تنها هستید. وای به روزی که دیگر دلیلی برای قانع کردن رفتار او نداشته باشی! وای به روزی که بفهمی تنها شدی! له شو، اما قوی باش، زندگی خودت را بساز، اشکهایت را برای خودت و تنهاییت حفظ کن. این روزها هیچ کس غمگین نیست، هیچکس غمگین نیست، هیچکس جز تو نیست. نه! از قدیم گفته اند که باید منتظر چیزی بود که قرار است بیاید، نه برای چیزی که دیگر نخواهد آمد… اصلاً چرا باید صبر کنم؟ آیا ارزش این همه صبر و انتظار را دارم؟ آن گلدان تزئینی خودنمایی می کندرقص گلدان کنار یک فنجان قهوه!، چه زیباست توقعی که این همه مهمون ناخوانده دارن… شاید توقعات دیگران به این توقع من غبطه میخوره… شاید دلشون هم از همچین انتظاری میسوزه! اینقدر اما مرگ من چه مرگی است که آنها نخواهند یا اگر ترحم کنند ناگهان برایم دایه های عزیزتر از مادران من خواهند شد؟ یک انتظار شیرین برای کسی که هرگز نخواهد آمد! هرگز برنگرد! این چه اشکالی دارد؟! چون برنمیگرده…! 
به درخت سیب نگاه کنید. در هر درخت شاید پانصد سیب باشد که هر کدام ده دانه دارد. آیا دانه های زیادی دارید؟ ممکن است بپرسیم: “چرا برای رشد چند درخت دیگر به این همه دانه نیاز داریم؟” طبیعت در اینجا چیزی به ما می آموزد: بیشتر دانه ها هرگز رشد نمی کنند. بنابراین اگر واقعاً می خواهید اتفاقی بیفتد، بهتر است بیش از یک بار تلاش کنید. از این مقاله می توانید این نتایج را دریافت کنید: – برای به دست آوردن شغل باید در بیست مصاحبه شرکت کنید. – برای کار باید با چهل نفر مصاحبه کنی. فرد مناسب برای استخدام- برای فروش یک ماشین، خانه، جاروبرقی، بیمه یا حتی ایده هایتان باید با پنجاه نفر صحبت کنید.- برای پیدا کردن یک دوست صمیمی باید صد نفر را ملاقات کنی. وقتی «قانون دانه ها» را درک کنیم، ناامید نمی شویم و به راحتی شکست نمی خوریم. قوانین طبیعت را باید فهمید و از آنها درس گرفت، هر چه افراد موفق بیشتر شکست بخورند، بذرهای بیشتری می کارند.