تل ابلیس؛ از تپه های باستانی ایران

یکی از مکان های توریستی و توریستی استان کرمان

تل ابلیس، استتل ابلیس/ عکس، آدرس و هر آنچه که قبل از رفتن باید بدانید

تل ابلیس یکی از تپه های باستانی ایران است. قدمت تاریخی تل ابلیس به هزاره پنجم قبل از میلاد می رسد. در طی کاوش های گسترده، باستان شناسان بیش از هشت دوره فرهنگی را در تل ابلیس کشف کرده اند. یکی از ویژگی های بارز تل ابلیس روش متمایز آبکاری فلز است که با کاهش و افزایش دما کنترل می شود. تل ابلیس در کرمان قدمت تاریخی تل ابلیس به هزاره پنجم قبل از میلاد می رسد یکی از مکان های گردشگری استان کرمان تل ابلیس است. تل ابلیس به عنوان یکی از تپه های باستانی ایران جلوه خاصی دارد. عنوان مهمترین سکونتگاه نوسنگی کاوش شده در جنوب شرقی ایران متعلق به تل ابلیس است. منطقه تل ابلیس در اواخر عصر نوسنگی و اوایل عصر سنگ مس معادل 6400 تا 6200 سال پیش مسکونی بوده است.تل ابلیس؛ از گذشته تا کنون در منطقه تل ابلیس مجموعه ای از اتاق های مستطیل شکل پیدا شده است.تاریخ تل ابلیس به هزاره پنجم قبل از میلاد برمی گردد.تپه تل ابلیس در گذشته مقر یکی از تمدن های فلات ایران بوده است. شهرک تل ابلیس توسط قبایل پیشرفته کشاورز در استان کرمان شکل گرفت. بیشتر اطلاعات و آثار به دست آمده از تل ابلیس مربوط به سالهای پایانی هزاره پنجم و سالهای اول هزاره چهارم پیش از میلاد است. علت نامگذاری این شهر به تل ابلیس به دلیل وجود روایات مختلف مشخص نیست. بر اساس برخی روایات، علت نامگذاری این تپه به تل ابلیس، وجود سرباره های مس متعددی است که به مرور زمان سیاه شده اند. در زمان های قدیم رنگ سیاه را نماد شیطان می دانستند. به همین دلیل به دلیل سیاه شدن مس های روی تپه، نام تل ابلیس را برگزیده اند. برخی از اهالی شهرستان بردسیر معتقدند که به دلیل وضعیت غیرعادی و وحشتناک تپه، نام تل ابلیس را برای آن انتخاب کرده اند. برخی دیگر معتقدند که یک فرد بد روی تپه زندگی می کرد. لذا نام تل ابلیس را برای تپه برگزیده اند.کاوش های باستان شناسی در تل ابلیس آثار گلی تل ابلیس از قدیم به جدید طبقه بندی می شوند در سال 1311 خورشیدی برای اولین بار تپه تل ابلیس توسط “Seraverla Stein” مورد بررسی قرار گرفت.در این دوره قطر قاعده تپه 100 متر و ارتفاع آن 11 متر برآورد شده است. تقریباً 31 سال پس از بررسی های استاین، مطابق با سال 1342، هیئتی از باستان شناسان آمریکایی با همکاری گروه باستان شناسی ایران و زیر نظر جوزف کالدول از تپه تل ابلیس بازدید کردند. سپس در سال 1345 عملیات کاوش آغاز شد و بر اساس کاوش های انجام شده ساکنان منطقه تل ابلیس در این خانه سکونت داشتند. مجموعه ای از اتاق های مستطیل شکل در اندازه های مختلف در منطقه تل ابلیس پیدا شده است. اتاق ها در اطراف یک انبار واقع شده اند. این مجموعه از حیاط، کوچه و راهرو تشکیل شده است. دیوارهای شهرک عمدتاً از خشت خام ساخته شده بود. قسمت سطحی دیوارها با گل پوشانده شده و ضخامت آن 40 سانتی متر تخمین زده شده است. در قسمت های کناری دیوارها، میله های کراواتی در فواصل زمانی معین نصب می شود. همچنین کف رس ها به دلیل اتصال مناسب، با اثر انگشت قابل مشاهده است. کف خانه ها با زیرانداز ساخته شده و با حصیر پوشیده شده است. این احتمال وجود دارد که سقف های آبادی تا حدودی شیب دار بوده است.در داخل اتاق آسیاب، اقلام سفالی و مخازن آسیب وجود دارد.همچنین در عمق 10 سانتی متری اجاق گاز و تنور وجود دارد. سردابه یا اتاق یک نفره ای پیدا شده است که به گفته برخی باستان شناسان کارکرد مذهبی داشته است. سرداب دارای سقفی گنبدی شکل و گوشه های گرد است. یکی از ورودی‌های سرداب با خشت مسدود شده بود و در کف آن گلدان و اسکلت مردی کشف شد و وضعیت اتاق نشان می‌دهد که اتاق یک نفره عمدتاً برای دفن اجساد مردم و ساکنان استفاده می‌شده است. از تل ابلیس اجساد را در زمین خانه ها دفن می کنند. بهتر است بدانید که عمده فعالیت ساکنان تل ابلیس دامداری و کشاورزی بوده است. علاوه بر این، مردم این منطقه با مردم بین النهرین روابط تجاری و فرهنگی داشتند. مصنوعات باستانی یافت شده در تل ابلیس MASNAIMG 4، اشیاء فلزی مس و صدفی که در تپه تل ابلیس یافت شد به طور کلی، آثار کشف شده از تل ابلیس شامل اشیای سفالی، سنگی و استخوانی است. آثار سرامیک تل ابلیس بر اساس لایه ها (از قدیم تا جدید) طبقه بندی شده و نام هر لایه بر اساس مکان باستانی مورد بررسی نامگذاری شده است. نقش های مختلف مارها در سفال های منطقه تل ابلیس مشهود است.سفال نخودی کشف شده در تل ابلیس مربوط به هزاره پنجم تا چهارم قبل از میلاد است.اشیای سنگی تل ابلیس شامل انواع ابزار سنگی مانند تبرهای سنگی، مجسمه های سنگی، ساینده ها و کاسه ها می باشد. علاوه بر این، اشیای فلزی مسی و صدفی در تپه ابلیس پیدا شده است. جالب است بدانید که از کوره های تل ابلیس برای ذوب مس استفاده می شد. آثار یافت شده در تل ابلیس آثار فلزی هستند. برجسته ترین آثار کشف شده توسط کاشفان و باستان شناسان در تل ابلیس شامل سرامیک، مس، فلزات و سنگ های متعلق به دوره های مختلف است. جالب است بدانید که باستان شناسان با بررسی لایه های تپه تل ابلیس بیش از 8 دوره فرهنگی را کشف کرده اند. شواهد نشان می دهد که در هزاره پنجم قبل از میلاد، صنعت متالورژی در منطقه تل ابلیس گسترده شده بود. یکی از ویژگی های متمایز تل ابلیس فلزکاری است. در این زون روش متالیزاسیون با کاهش و افزایش دما کنترل می شود. در منطقه تل ابلیس، آوارهای بزرگ وجود دارد. ویرانه ها نشان دهنده تمدن اولیه مردم منطقه در دوران پارینه سنگی است.مسیر دسترسی به تل ابلیس ایران – استان کرمان – 80 کیلومتری جنوب غربی کرمان – شهرستان بردسیر و دشت – تل ابلیس