بیوگرافی حبیب رضایی

چکیده از زندگی‌نامه حبیب رضایی:
زادروز: ۱۲ بهمن ۱۳۴۸
موقعیت زندگی: تهران
ملیت: ایرانی
پیشه: هنرمند و کارگردان.
سال‌های تلاش: ۱۳۷۶ تا کنون

زندگی‌نامه حبیب رضایی:
حبیب رضایی متولد ۱۲ بهمن ۱۳۴۸ در تهران هنرمند و کارگردان ایرانی می باشد. حبیب رضایی اصالتا اهل سبزوار می باشد. او نوه دختری ‘دکتر محمد متولّی’ از شخصیت های به نام و سرشناس سبزوار می باشد. حبیب رضایی تحصیلی خود را تا مقطع لیسانس شاخه مدیریت بیمارستانی از دانشگاه تهران ادامه داد.

در سال 1373 بازی در تئاترهای دانشجویی را ابتدا کرد و در سال 74 در کلاس های بازیگری امین تارخ شرکت کرد. و یک سال بعد با معرفی مسعود رسام برای بازی در سریال منزل سبز دعوت شد  تجربه‌ای که درس‌های زیادی برای او داشت و به گفته خودش بازی در کنار خسرو شکیبایی و شنیدن راهنمایی‌های او در این فیلم، بزرگ‌ترین کمک‌ها را برای تندرستی بازیگری‌اش به او کرده می باشد.

حبیب رضایی در سال 76 بازی در سینما را با فیلم آژانس شیشه ای با معرفی آتیلا پسیانی ابتدا کرد.

حبیب رضایی در سال‌های فعالیتش، تحت عناوین مختلفی مثل بازیگری، بازیگردانی، مشاور هنری، مشاور فیلم‌نامه، دستیار کارگردان، انتخاب هنرمند و … به تجربه در سینما و تلویزیون پرداخته می باشد.

تلاش های هنری حبیب رضایی:
فیلم های سینمایی:
– بی‌حسی موضعی     (حسین مهکام    ۱۳۹۷)
– سرخ‌پوست     هنرمند     نیما جاویدی       ۱۳۹۷)
– بمب؛ یک عاشقانه         (پیمان معادی  ۱۳۹۶)
– یک قناری، یک کلاغ         (اصغر عبداللهی   ۱۳۹۵)
– آرایش غلیظ     هنرمند     (حمید نعمت‌الله     ۱۳۹۲)
– طبقه‌ی احساساتی     (کمال تبریزی   ۱۳۹۲)
– فاسد های دوست داشتنی     (محسن امیریوسفی   ۱۳۹۱)
– همه‌چیز برای فروش     (امیر ثقفی      ۱۳۹۱)
– کلاه‌قرمزی و بچه‌ننه     (ایرج طهماسب    ۱۳۹۰)
– بغض     (رضا درمیشیان    ۱۳۹۰)
– خیابان‌های آرام     (کمال تبریزی    ۱۳۸۹)
– اسب حیوان نجیبی می باشد     (عبدالرضا کاهانی      ۱۳۸۹)
– من مادر هستم     (فریدون جیرانی      ۱۳۸۹)
– تهران ۱۵۰۰     (بهرام عظیمی     ۱۳۸۸)
– پاداش     (کمال تبریزی     ۱۳۸۷)
– بی‌پولی     (حمید نعمت‌الله     ۱۳۸۷)
– بیست     (عبدالرضا کاهانی      ۱۳۸۷)
– همیشه پای یک زن در میان می باشد     (کمال تبریزی   ۱۳۸۶)
– پاداش سکوت     (مازیار میری    ۱۳۸۵)
– به رنگ ارغوان     (ابراهیم حاتمی‌کیا     ۱۳۸۳)
– یک قطعه نان        (کمال تبریزی  ۱۳۸۳)
– مارمولک     (کمال تبریزی      ۱۳۸۲)
– اینجا چراغی روشن می باشد     (رضا میرکریمی      ۱۳۸۱)
– ارتفاع پست      (ابراهیم حاتمی‌کیا      ۱۳۸۰)
– من، ترانه ۱۵ سال دارم        (رسول صدرعاملی    ۱۳۸۰)
– بمانی     (داریوش مهرجویی     ۱۳۸۰)
– شوخی     (همایون اسعدیان      ۱۳۷۸)
– آژانس شیشه‌ای     (ابراهیم حاتمی‌کیا     ۱۳۷۶)

فیلم های تلویزیونی:
– هم گناه     (مصطفی کیایی    ۱۳۹۸)
– گپ     (رامبد جوان    ۱۳۹۱)
– کلاه‌قرمزی ۹۱     (مشاور هنری     ایرج طهماسب    ۱۳۹۱–۱۳۹۰)
– کلاه‌قرمزی ۸۸     (مدیر هنری     ایرج طهماسب    ۱۳۸۷)
– شهریار     (کمال تبریزی    ۱۳۸۷)
– خاک سرخ     (ابراهیم حاتمی‌کیا      ۱۳۸۱)
– هفت‌سنگ     (سید عبدالرضا نواب‌صفوی    ۱۳۷۷–۱۳۷۶)
– منزل سبز     (بیژن بیرنگ، مسعود رسام     ۱۳۷۵)

تئاتر
– نیلوفر آبی         (حمید امجد      ۱۳۷۷)
– مجلس نامه       ( محمد رحمانیان     ۱۳۷۷)
– مصاحبه         (محمد رحمانیان     ۱۳۷۸)
– مجلس نامه          (محمد رحمانیان     ۱۳۷۸)
– خروس       (محمد رحمانیان     ۱۳۷۹)
– شب سیزدهم     (حمید امجد     ۱۳۷۹)
– شهادت‌خوانی قدمشاد مطرب در تهران     (محمد رحمانیان     ۱۳۸۰)
– پل     (محمد رحمانیان     ۱۳۸۲)
– آواز قو     (محمد رحمانیان     ۱۳۸۳)
– فنز     (محمد رحمانیان     ۱۳۸۴و۱۳۸۵ )
– عشقه     (محمد رحمانیان     ۱۳۸۶)
– مانیفست چو    (محمد رحمانیان     ۱۳۸۷)
– روایت ناتمام یک فصل معلق     (هومن سیدی        ۱۳۹۲)
– ترانه‌های قدیمی     (محمد رحمانیان     ۱۳۹۲و۱۳۹۳)
– دل سگ     (محمد یعقوبی     ۱۳۹۳)
– نمایشنامه‌خوانی “نمایشی برای تو”     (محمد رحمانیان     ۱۳۹۳)
– نمایشنامه‌خوانی روز واقعه     (محمد رحمانیان     ۱۳۹۴)
– سینماهای من     (محمد رحمانیان     ۱۳۹۴)
– فیلم‌تئاتر عشقه     (محمد رحمانیان     ۱۳۹۵)
– نمایشنامه‌خوانی هفت مجلس در عزا و معجزه     (محمد رحمانیان     ۱۳۹۵)
– آدامس خوانی     (محمد رحمانیان     ۱۳۹۵)
– آینه‌های روبرو     (محمد رحمانیان     ۱۳۹۶)