بازی های محلی و سنتی استان کرمانشاه را بشناسید. بازی های محلی استان کرمانشاه در فرهنگ و آداب و رسوم کردها نقش دارد و در حال حاضر 200 بازی محلی در استان کرمانشاه وجود دارد. از جمله بازی های محلی استان کرمانشاه بازی آرچن است که برای سنین 10 تا 15 سال است و زمان انجام آن در فصول پاییز و زمستان است. بازی محلی و سنتی استان کرمانشاه نیز بازی آسیایی رده سنی 3 تا 7 سال است و در تمام فصول قابل بازی است. بازی برای فصل پاییز و زمستان بازی بازپران پسرانه بین 15 تا 30 سال و در فصل پاییز و زمستان برای پسران 10 تا 20 سال و در فصل پاییز و زمستان بازی پال پال لنگ ویژه جوانان منطقه جوانرود است و در تمام فصول و در شب انجام می شود. و یکی از بازی های مهارتی است.شرح برخی از بازی های محلی استان کرمانشاه: بازی محلی خالرتانی: از مخروط های چوبی استفاده می کردند و نخ محکمی به دور آن می پیچیدند و میخی فلزی با ته گرد می گذاشتند که عمدتاً در کفش اسب و قاطر استفاده می شود، سپس نخ را می کشیدند. از مخروط شروع به چرخیدن روی زمین کرد و با چنان سرعتی می چرخید که صدا می داد.برای اینکه آن را به حرکت درآورند، باید یک حلقه در بالای نخ درست می کردند و انگشت سبابه خود را به آن می چسبانند، سپس مخروط هایی را که در دست داشتند محکم به زمین می انداختند و گاهی رشته را تا خود مخروط بالا می کشیدند. مخروط های ریسنده دیگران را می زدند و به آن (خلورت مارانی) یا شکستن مخروط می گفتند. اگر مخروط یک نفر بدون شکستن مخروط دیگران را شکست یا بشکند، مخروط او بهترین مخروط در نظر گرفته می شد. بازی محلی Heh Maloqwani Ya Gore Kani: Heh Muluqwani یکی از بازی هایی است که دختران آن را به گونه ای انجام می دادند که پنج قطعه سنگ بزرگتر از یک حبه قند را انتخاب می کردند و هر بازیکن به نوبت با آنها بازی می کرد. برای این منظور ابتدا با یک دست سنگ ها را روی زمین می انداخت و سپس یکی از آنها را می گرفت و در حین دمیدن سنگی را از روی زمین برمی داشت و قبل از اینکه سنگ بر روی زمین پرتاب شود. سنگ بزنید و با همان دست سنگ دمیده را بگیرید.این بازی چندین مرحله مختلف داشت، ابتدا سنگ ها را یکی یکی، بعد دو تا دو تا، بعد یکی یکی و بعد یکی یکی سه تا و همینطور تا پایان تمام مراحل بیرون می آوردند.اگر در حین بازی سنگی پرتاب شود و به زمین بیفتد، بازیکن دیگر بازی را شروع می کند و بازی به همین ترتیب ادامه می یابد و هر بار بازی را از مرحله ای که قبلاً نمی توانست انجام دهد شروع می کند تا اینکه از آنها قبل از رسیدن به مراحل به پایان می‌رسند و برنده محسوب می‌شوند از دیگر بازیهای دخترانه می‌توان به بازی آلانجی کولانجی یا آسمان رنج و چوزی و خط خط بازی محلی کلاواریزان اشاره کرد: شخصی کلاهی را از سنگریزه پر می‌کند و آن را می‌گذارد. به صورت رو به پایین روی یک سطح، سپس باید کلاه را از روی زمین بردارید تا سنگریزه ای باقی نماند، اما اگر موفق نشدید، باید سنگریزه های باقی مانده روی زمین را یکی یکی بردارید تا بقیه سنگریزه های روی سطح حرکت نمی کنند، در غیر این صورت بازنده اعلام می شود. در این بازی هرکسی که موفق می شد کلاه پر از سنگریزه را برگرداند یا سنگریزه ها را یکی یکی جدا کند تا بقیه تکان نخورند، برنده اعلام می شد. در این بازی دقت زیادی لازم بود و هر که نتونست آروم بشه اگه داشته باشی موفق نمیشی.بازی محلی هیلکه مارانی: هیلکه مارانی (تخم‌شکنی) این بازی به صورت برد – باخت انجام می‌شد، به‌طوری که در هر مرحله دو نفر در مقابل هم قرار می‌گرفتند که هر طرف یک تخم‌مرغ را محکم در دست گرفته بود. تخم مرغ وارونه و نمایان بود، سپس یک نفر دیگر تخم خود را از یک طرف سر به تخم مرغ آن طرف می زد، اگر تخم یکی از آنها می شکست، این بار به دو سر دیگر تخم مرغ می زدند. همدیگر را بزنند، اگر این بار یک تخم مرغ شکسته می شد، صاحب این تخم مرغ بازنده محسوب می شد و باید تخم خود را به طرف مقابل می داد و اگر هر دو می شکستند، طرفی که تخمش بیشتر شکسته می شد.به این ترتیب که یک نفر می توانست در یک روز چندین تخم مرغ داشته باشد بازی محلی خرمایله (خواستگاری شرف ناسا): این یک بازی نمایشی بسیار قدیمی است و مراسم خواستگاری دختران و اشعاری که در این بازی خوانده می شود را نشان می دهد. آنها نوع خاصی از اشعار هفت هجایی هستند. خرما یعنی خرمایی که اشاره به عروس دارد. بازیگر نقش عروس در گروه دختر می نشیند و دو دختر از گروه داماد دستان خود را دور گردن می گذارند و جلو می آیند و شعری در مدح و سلام عروس می خوانند. اطرافیان عروس سلام می کنند. قاصدهای داماد می گویند که برای بزرگداشت نسا یک بشقاب طلا به عنوان هدیه آورده اند، سپس چشمان عروس را می بندند و در حالی که می نشیند او را از روی زمین بلند می کنند و انگشتان بزرگ پاهایش را به صورت گلوله در می آورند. نباید انگشتانتان را رها کنید. سپس او را به جاهایی که قبلاً مشخص کرده اند یعنی بهشت و جهنم و برزخ می برند و می پرسند کدام یک را می خواهد. اگر جهنم را انتخاب کنید، شما را کتک می زنند و به آن می گویند جهنم.اگر برزخ را انتخاب کند، او را می زنند و می گویند: برزخ در مورد تو، اما اگر بهشت را انتخاب کند، می گویند: «گل جسمانی در مورد تو» که نشانه خوشحالی عروس است.این بازی امروز به شکل دیگری انجام می شود. به این ترتیب خانواده های عروس و داماد به دو دسته تقسیم می شوند و یکی در مقابل دیگری قرار می گیرند. خانواده داماد می گویند هدیه ای آورده اند که برای عروس ببرند اما خانواده عروس این هدیه را رد می کنند. خواستگارها می نشینند و با یک هدیه دیگر برمی گردند. پس از چندین بار پیشنهاد و رد شدن، یکی از خواستگارها سعی می کند یکی از افراد عروس را جذب کند. این وضعیت تا جایی ادامه دارد که در رده عروس کتک پرانی (اسلام آباد غرب) بازیکنی باقی نمانده است: بردن عروس به خانه داماد، پیر و جوان، آموزش دیده و سوارکار نمایش جالبی را به نمایش گذاشت. هر سوارکاری یک خفاش زیبا و مشخص را در دست گرفته و شروع به تاختن دور کاروان عروس می کند و با پرتاب خفاش به زمین در حین تاختن و برداشتن دوباره، بیننده را شگفت زده می کند. در ازای هر پرتاب و گرفتن یا نگرفتن، رهبر کاروان یک امتیاز به سوارکار می دهد یا یک امتیاز را کم می کند. البته این نکات فقط شفاهی بوده و از لحاظ توجه افراد به سوارکار حائز اهمیت است.بازی محلی و سنتی استان کرمانشاه
بازی های محلی و سنتی استان کرمانشاه را بشناسید. بازی های محلی استان کرمانشاه در فرهنگ و آداب و رسوم کردها نقش دارد و در حال حاضر 200 بازی محلی در استان کرمانشاه وجود دارد. از جمله بازی های محلی استان کرمانشاه بازی آرچن است که برای سنین 10 تا 15 سال است و زمان انجام آن در فصول پاییز و زمستان است. بازی محلی و سنتی استان کرمانشاه نیز بازی آسیایی رده سنی 3 تا 7 سال است و در تمام فصول قابل بازی است. بازی برای فصل پاییز و زمستان بازی بازپران پسرانه بین 15 تا 30 سال و در فصل پاییز و زمستان برای پسران 10 تا 20 سال و در فصل پاییز و زمستان بازی پال پال لنگ ویژه جوانان منطقه جوانرود است و در تمام فصول و در شب انجام می شود. و یکی از بازی های مهارتی است.شرح برخی از بازی های محلی استان کرمانشاه: بازی محلی خالرتانی: از مخروط های چوبی استفاده می کردند و نخ محکمی به دور آن می پیچیدند و میخی فلزی با ته گرد می گذاشتند که عمدتاً در کفش اسب و قاطر استفاده می شود، سپس نخ را می کشیدند. از مخروط شروع به چرخیدن روی زمین کرد و با چنان سرعتی می چرخید که صدا می داد.برای اینکه آن را به حرکت درآورند، باید یک حلقه در بالای نخ درست می کردند و انگشت سبابه خود را به آن می چسبانند، سپس مخروط هایی را که در دست داشتند محکم به زمین می انداختند و گاهی رشته را تا خود مخروط بالا می کشیدند. مخروط های ریسنده دیگران را می زدند و به آن (خلورت مارانی) یا شکستن مخروط می گفتند. اگر مخروط یک نفر بدون شکستن مخروط دیگران را شکست یا بشکند، مخروط او بهترین مخروط در نظر گرفته می شد. بازی محلی Heh Maloqwani Ya Gore Kani: Heh Muluqwani یکی از بازی هایی است که دختران آن را به گونه ای انجام می دادند که پنج قطعه سنگ بزرگتر از یک حبه قند را انتخاب می کردند و هر بازیکن به نوبت با آنها بازی می کرد. برای این منظور ابتدا با یک دست سنگ ها را روی زمین می انداخت و سپس یکی از آنها را می گرفت و در حین دمیدن سنگی را از روی زمین برمی داشت و قبل از اینکه سنگ بر روی زمین پرتاب شود. سنگ بزنید و با همان دست سنگ دمیده را بگیرید.این بازی چندین مرحله مختلف داشت، ابتدا سنگ ها را یکی یکی، بعد دو تا دو تا، بعد یکی یکی و بعد یکی یکی سه تا و همینطور تا پایان تمام مراحل بیرون می آوردند.اگر در حین بازی سنگی پرتاب شود و به زمین بیفتد، بازیکن دیگر بازی را شروع می کند و بازی به همین ترتیب ادامه می یابد و هر بار بازی را از مرحله ای که قبلاً نمی توانست انجام دهد شروع می کند تا اینکه از آنها قبل از رسیدن به مراحل به پایان می‌رسند و برنده محسوب می‌شوند از دیگر بازیهای دخترانه می‌توان به بازی آلانجی کولانجی یا آسمان رنج و چوزی و خط خط بازی محلی کلاواریزان اشاره کرد: شخصی کلاهی را از سنگریزه پر می‌کند و آن را می‌گذارد. به صورت رو به پایین روی یک سطح، سپس باید کلاه را از روی زمین بردارید تا سنگریزه ای باقی نماند، اما اگر موفق نشدید، باید سنگریزه های باقی مانده روی زمین را یکی یکی بردارید تا بقیه سنگریزه های روی سطح حرکت نمی کنند، در غیر این صورت بازنده اعلام می شود. در این بازی هرکسی که موفق می شد کلاه پر از سنگریزه را برگرداند یا سنگریزه ها را یکی یکی جدا کند تا بقیه تکان نخورند، برنده اعلام می شد. در این بازی دقت زیادی لازم بود و هر که نتونست آروم بشه اگه داشته باشی موفق نمیشی.بازی محلی هیلکه مارانی: هیلکه مارانی (تخم‌شکنی) این بازی به صورت برد – باخت انجام می‌شد، به‌طوری که در هر مرحله دو نفر در مقابل هم قرار می‌گرفتند که هر طرف یک تخم‌مرغ را محکم در دست گرفته بود. تخم مرغ وارونه و نمایان بود، سپس یک نفر دیگر تخم خود را از یک طرف سر به تخم مرغ آن طرف می زد، اگر تخم یکی از آنها می شکست، این بار به دو سر دیگر تخم مرغ می زدند. همدیگر را بزنند، اگر این بار یک تخم مرغ شکسته می شد، صاحب این تخم مرغ بازنده محسوب می شد و باید تخم خود را به طرف مقابل می داد و اگر هر دو می شکستند، طرفی که تخمش بیشتر شکسته می شد.به این ترتیب که یک نفر می توانست در یک روز چندین تخم مرغ داشته باشد بازی محلی خرمایله (خواستگاری شرف ناسا): این یک بازی نمایشی بسیار قدیمی است و مراسم خواستگاری دختران و اشعاری که در این بازی خوانده می شود را نشان می دهد. آنها نوع خاصی از اشعار هفت هجایی هستند. خرما یعنی خرمایی که اشاره به عروس دارد. بازیگر نقش عروس در گروه دختر می نشیند و دو دختر از گروه داماد دستان خود را دور گردن می گذارند و جلو می آیند و شعری در مدح و سلام عروس می خوانند. اطرافیان عروس سلام می کنند. قاصدهای داماد می گویند که برای بزرگداشت نسا یک بشقاب طلا به عنوان هدیه آورده اند، سپس چشمان عروس را می بندند و در حالی که می نشیند او را از روی زمین بلند می کنند و انگشتان بزرگ پاهایش را به صورت گلوله در می آورند. نباید انگشتانتان را رها کنید. سپس او را به جاهایی که قبلاً مشخص کرده اند یعنی بهشت و جهنم و برزخ می برند و می پرسند کدام یک را می خواهد. اگر جهنم را انتخاب کنید، شما را کتک می زنند و به آن می گویند جهنم.اگر برزخ را انتخاب کند، او را می زنند و می گویند: برزخ در مورد تو، اما اگر بهشت را انتخاب کند، می گویند: «گل جسمانی در مورد تو» که نشانه خوشحالی عروس است.این بازی امروز به شکل دیگری انجام می شود. به این ترتیب خانواده های عروس و داماد به دو دسته تقسیم می شوند و یکی در مقابل دیگری قرار می گیرند. خانواده داماد می گویند هدیه ای آورده اند که برای عروس ببرند اما خانواده عروس این هدیه را رد می کنند. خواستگارها می نشینند و با یک هدیه دیگر برمی گردند. پس از چندین بار پیشنهاد و رد شدن، یکی از خواستگارها سعی می کند یکی از افراد عروس را جذب کند. این وضعیت تا جایی ادامه دارد که در رده عروس کتک پرانی (اسلام آباد غرب) بازیکنی باقی نمانده است: بردن عروس به خانه داماد، پیر و جوان، آموزش دیده و سوارکار نمایش جالبی را به نمایش گذاشت. هر سوارکاری یک خفاش زیبا و مشخص را در دست گرفته و شروع به تاختن دور کاروان عروس می کند و با پرتاب خفاش به زمین در حین تاختن و برداشتن دوباره، بیننده را شگفت زده می کند. در ازای هر پرتاب و گرفتن یا نگرفتن، رهبر کاروان یک امتیاز به سوارکار می دهد یا یک امتیاز را کم می کند. البته این نکات فقط شفاهی بوده و از لحاظ توجه افراد به سوارکار حائز اهمیت است.