بازی‌ها و ورزش‌های محلی آذربایجان بازیهای سنتی و محلی هر منطقه ریشه در فرهنگ و نگرش جامعه‌شناختی و مردم‌شناختی مردم آن منطقه دارد. به عبارت دیگر بخشی از ذخایر فرهنگی منطقه ریشه در بازی های محلی و سنتی آن منطقه دارد. بازیهای سنتی رایج در استان آذربایجان شرقی با نام‌های دیگری در مناطق مختلف ایران با کمی تغییر و همین‌گونه بازی‌ها دیده می‌شود. بازی های سنتی را می توان در کشورهای مختلف دنیا مشاهده کرد، زیرا در تمامی جوامع بشری نیازهای انسان برای رشد و تعالی مستلزم استفاده از انواع بازی ها است. در استان پهناور آذربایجان شرقی بازی های محلی و سنتی زیادی وجود دارد و دارد که در آن قسمت به شرح مختصری از برخی از آنها اشاره شده است که در اکثر مناطق استان از جمله شهر تبریز نسبتاً رایج است. بازی محلی Arada Warduj برای بازی به بیش از چهار بازیکن نیاز دارد. این بازی. آنها به دو گروه تقسیم می شوند و گروهی که می خواهند بازی را شروع کنند وسط می ایستند و گروه های دیگر در دو جهت مخالف با مقداری فاصله می ایستند. رسانه لازم این بازی توپ است.افراد خارج از بازی سعی می کنند با توپی که در دست دارند به بازیکنان دیگر ضربه بزنند.هر بازیکنی که با توپ ضربه بخورد باید خارج از بازی باشد، بالعکس هر بازیکنی که بتواند توپ را بگیرد به عنوان دو بازیکن محسوب می شود و برای خارج شدن از بازی باید دو بار توسط توپ ضربه بخورد. گاهی اوقات بازیکنی که توپ را گرفته می تواند هم تیمی خود را که اخراج شده است به جای “جان” به زمین بیاورد. بعد از اینکه همه بازیکنان توپ را زدند و زمین را ترک کردند، تیم بعدی وارد زمین می شود. وقتی فقط یک بازیکن در وسط زمین باقی می ماند، هر دو طرف باید توپ را به صورت پاس هوایی پرتاب کنند و اگر 5 بار آن را از زمین پاس دهند و به حریف برخورد نکرد، کل تیم . بازگشت به زمین این بازی در فضای باز و در زمینی صاف انجام می شود. انجام این کار باعث تقویت جسمی کودکان و همچنین تقویت دقت و حس همکاری و نوع دوستی در آنها می شود. بازی محلی Atege Dash Goido، بیش از پنج بازیکن باید برای این بازی گرد هم آیند. بازیکنان کنار هم می نشینند و «اوستا» در حالی که سنگ کوچکی در مشت دارد مقابلشان می ایستد. «دانشجو» نیز در کنار اوستا یافت می شود.بازیکنانی که روی زمین نشسته اند، بین دامن خود جای دنج را انتخاب می کنند، سپس اوستا بدون اینکه شاگرد متوجه شود سنگ را در دامن یکی از بازیکنان می گذارد.سپس نوبت دانش آموز است که حدس بزند سنگ دامان کیست. اگر درست حدس بزند، شاگرد به جای اوستا می ایستد و اوستا به جمع بازیکنان می پیوندد، اما اگر حدس او درست نبود، به جای یکی از بازیکنان می نشیند و یکی از آنها جای اوستا را می گیرد. دانشجو. این بازی پایانی ندارد و بچه ها تا زمانی که احساس خستگی کنند به بازی ادامه می دهند. این بازی حرکت فیزیکی ندارد و برای برف و باران و داخل اتاق مناسب است و باعث تقویت تفکر کودکان می شود. بازی محلی ارمنی اسرارآمیز است به دلیل شباهت این شکل با صلیب، از ارمنی جیزیگی نامیده می شود. تعداد بازیکنان می تواند هر تعداد نفر باشد، اما این یک بازی تیمی نیست و هر بازیکن به نفع خود بازی می کند. نحوه بازی به این صورت است که بازیکن در خانه اول سنگ کوچکی می گذارد و بدون اینکه پا در این خانه بگذارد از تمام خانه ها رفت و آمد می کند و سنگ را جمع می کند. سپس برای خانه دو سه و… در نهایت سوختن در این بازی مستلزم قرار گرفتن سنگ های بازیکن یا پای بازیکن روی خطوط است. پس از اتمام خانه هشتم نوبت به عبور از جهنم می رسد در این قسمت سنگ از جهنم به دور پرتاب می شود.اگر سنگ به جهنم بیفتد، بازیکن باید از اولین مربع شروع کنداما اگر بتوانید بازی دور جهنم را با موفقیت به پایان برسانید، سنگ را به سمت خانه های همان سمت جهنم پرتاب می کنید و هر خانه ای که سقوط می کند خانه شماست و هیچ بازیکن دیگری حق ندارد از آن خانه عبور کند. هر بازیکنی که در پایان بیشترین خانه را بدست آورد برنده محسوب می شود.فعالیت بدنی این بازی در حد متوسط است اما نیاز به دقت و تلاش شخصی زیادی دارد.بازيها و ورزش‌های محلي آذربایجان
بازی‌ها و ورزش‌های محلی آذربایجان بازیهای سنتی و محلی هر منطقه ریشه در فرهنگ و نگرش جامعه‌شناختی و مردم‌شناختی مردم آن منطقه دارد. به عبارت دیگر بخشی از ذخایر فرهنگی منطقه ریشه در بازی های محلی و سنتی آن منطقه دارد. بازیهای سنتی رایج در استان آذربایجان شرقی با نام‌های دیگری در مناطق مختلف ایران با کمی تغییر و همین‌گونه بازی‌ها دیده می‌شود. بازی های سنتی را می توان در کشورهای مختلف دنیا مشاهده کرد، زیرا در تمامی جوامع بشری نیازهای انسان برای رشد و تعالی مستلزم استفاده از انواع بازی ها است. در استان پهناور آذربایجان شرقی بازی های محلی و سنتی زیادی وجود دارد و دارد که در آن قسمت به شرح مختصری از برخی از آنها اشاره شده است که در اکثر مناطق استان از جمله شهر تبریز نسبتاً رایج است. بازی محلی Arada Warduj برای بازی به بیش از چهار بازیکن نیاز دارد. این بازی. آنها به دو گروه تقسیم می شوند و گروهی که می خواهند بازی را شروع کنند وسط می ایستند و گروه های دیگر در دو جهت مخالف با مقداری فاصله می ایستند. رسانه لازم این بازی توپ است.افراد خارج از بازی سعی می کنند با توپی که در دست دارند به بازیکنان دیگر ضربه بزنند.هر بازیکنی که با توپ ضربه بخورد باید خارج از بازی باشد، بالعکس هر بازیکنی که بتواند توپ را بگیرد به عنوان دو بازیکن محسوب می شود و برای خارج شدن از بازی باید دو بار توسط توپ ضربه بخورد. گاهی اوقات بازیکنی که توپ را گرفته می تواند هم تیمی خود را که اخراج شده است به جای “جان” به زمین بیاورد. بعد از اینکه همه بازیکنان توپ را زدند و زمین را ترک کردند، تیم بعدی وارد زمین می شود. وقتی فقط یک بازیکن در وسط زمین باقی می ماند، هر دو طرف باید توپ را به صورت پاس هوایی پرتاب کنند و اگر 5 بار آن را از زمین پاس دهند و به حریف برخورد نکرد، کل تیم . بازگشت به زمین این بازی در فضای باز و در زمینی صاف انجام می شود. انجام این کار باعث تقویت جسمی کودکان و همچنین تقویت دقت و حس همکاری و نوع دوستی در آنها می شود. بازی محلی Atege Dash Goido، بیش از پنج بازیکن باید برای این بازی گرد هم آیند. بازیکنان کنار هم می نشینند و «اوستا» در حالی که سنگ کوچکی در مشت دارد مقابلشان می ایستد. «دانشجو» نیز در کنار اوستا یافت می شود.بازیکنانی که روی زمین نشسته اند، بین دامن خود جای دنج را انتخاب می کنند، سپس اوستا بدون اینکه شاگرد متوجه شود سنگ را در دامن یکی از بازیکنان می گذارد.سپس نوبت دانش آموز است که حدس بزند سنگ دامان کیست. اگر درست حدس بزند، شاگرد به جای اوستا می ایستد و اوستا به جمع بازیکنان می پیوندد، اما اگر حدس او درست نبود، به جای یکی از بازیکنان می نشیند و یکی از آنها جای اوستا را می گیرد. دانشجو. این بازی پایانی ندارد و بچه ها تا زمانی که احساس خستگی کنند به بازی ادامه می دهند. این بازی حرکت فیزیکی ندارد و برای برف و باران و داخل اتاق مناسب است و باعث تقویت تفکر کودکان می شود. بازی محلی ارمنی اسرارآمیز است به دلیل شباهت این شکل با صلیب، از ارمنی جیزیگی نامیده می شود. تعداد بازیکنان می تواند هر تعداد نفر باشد، اما این یک بازی تیمی نیست و هر بازیکن به نفع خود بازی می کند. نحوه بازی به این صورت است که بازیکن در خانه اول سنگ کوچکی می گذارد و بدون اینکه پا در این خانه بگذارد از تمام خانه ها رفت و آمد می کند و سنگ را جمع می کند. سپس برای خانه دو سه و… در نهایت سوختن در این بازی مستلزم قرار گرفتن سنگ های بازیکن یا پای بازیکن روی خطوط است. پس از اتمام خانه هشتم نوبت به عبور از جهنم می رسد در این قسمت سنگ از جهنم به دور پرتاب می شود.اگر سنگ به جهنم بیفتد، بازیکن باید از اولین مربع شروع کنداما اگر بتوانید بازی دور جهنم را با موفقیت به پایان برسانید، سنگ را به سمت خانه های همان سمت جهنم پرتاب می کنید و هر خانه ای که سقوط می کند خانه شماست و هیچ بازیکن دیگری حق ندارد از آن خانه عبور کند. هر بازیکنی که در پایان بیشترین خانه را بدست آورد برنده محسوب می شود.فعالیت بدنی این بازی در حد متوسط است اما نیاز به دقت و تلاش شخصی زیادی دارد.