بازار تبریز یکی از بزرگترین و مهم ترین بازارهای سرپوشیده ایران است. در مرداد 1388 بازار تبریز به عنوان اولین بازار جهان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. عواملی چون سبک معماری بازار، چیدمان مغازه ها، تعداد تیمچه ها، کاروانسراها، راهروها، خطوط و همچنین نوع کار و کار وجود مدارس و مساجد فراوان که بیشترین تاریخی را دارد. تاریخ، این بازار را به نمونه ای عالی از تجارت، تجارت و زندگی اسلامی و شرقی تبدیل کرده است. تبریز قبلاً سر دوراهی بود. جاده ابریشم و عبور هزاران هندی هر روز. از کشورهای مختلف آسیایی، آفریقایی و اروپایی، این شهر و بازارهای آن واقعاً رونق یافته است.این بازار حدود 3 قرن پیش و پس از زلزله تاریخی تبریز در سال 1193 میلادی توسط نجفقلی خان دنبلی حاکم وقت تبریز تأسیس شد.بازار تبریز در فهرست آثار ملی ایران در سال 1354 به ثبت رسیده است. تاریخ ساخت این مجموعه مشخص نیست. اما بسیاری از گردشگرانی که از قرن چهارم هجری تا دوره قاجار از این بازار دیدن کرده اند، اطلاعاتی در مورد آن ارائه کرده اند. 
بازار تبریز در مرداد 1388 به عنوان اولین بازار جهان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. مرکز تبریز در چهار ضلعی و بازار تبریز در وسط آن قرار دارد. این بازار از شرق به علی قاپو (مجموعه کاخ ولیعهد) و از غرب به مسجد جامع محدود می شود و از شمال قسمتی از شمال رودخانه مهرانرود و این دو منطقه را در بر می گیرد. توسط یک پل چوبی که در لبه بازار است به هم متصل می شود. بنابراین یکی از گردشگران فرانسوی از جایگاه و مزایای ویژه مغازه خود در این بازار برای تجارت با تجار روسی خبر داد.ارمنی ها تجارت زیادی با اروپایی ها داشتند. به گونه ای که ارامنه گرجستان برای اولین بار اجناس انگلیسی را از استانبول خریدند و به شمال ایران آوردند.
بازار تبریز با وسعت یک کیلومتر مربع بزرگترین بازار سرپوشیده جهان است. میرزا محمد خان امیرنظام فرزند شیخ علی خان وزیر شاه سلیمان و نوه میرآخور شیخ صفی الدین اردبیلی این بازار را تأسیس کرد. وی در زمان عباس میرزایی نایب السلطنه وارد تبریز شد و با حمایت او به مقام امیر نظامی رسید. بازار کریستال تبریز: بازار کریستال (قیزبستی) جایی است که بهترین ظروف شیشه ای از جمله کریستال در تبریز به فروش می رسید. تیمچه و خانه های آن عبارتند از «کندفروشان تیمچه»، «مظفریه تیمچه»، «دالان بادامچیلر»، «دالان حاج شیخ»، «دالان میرزا مهدی»، «سرای میرزا مهدی» و «سرای جرجیلر (جورجیلر)». حرمخانه بازار تبریز: از زیارتگاه ها و تالارهای بازار حرم می توان به «زیارتگاه سدیه»، «زیارتگاه هاشمیه»، «خانه آلمانی» و «خانه صاحبدیوان» (خانه سنگی کلانتری 8 پیشتر) اشاره کرد.
بازار تبریز متشکل از بازارها، کوچه‌ها، تیمچه‌ها، گاراژها و بسیاری از بازار کارخانه‌های شیشه‌سازی هندی است. .این بازار قبلاً از دو بنای «حاج رسول» و «میرزاعلی نقی» تشکیل شده بود. اما شهرداری تبریز این دو بنا را تخریب کرد و به جای آنها بازار و باغ شمس تبریزی ساخت. بازار شهرگرخانه امروزه محلی برای فروش انواع لوازم آرایشی و بهداشتی و اداری است. بازار صادقیه تبریز: بازار صادقیه محل فروش انواع فرش دستباف تبریز است. از تیمچه ها و خانه های معروف این بازار می توان به «حاج رحیم تیمچه»، «دالان خونی»، «شاهزاده بزرگ»، «خانه دباغایی»، «خانه دوداری»، «خانه قدیمی سید حسین»، «خانه شازده کوچولو» اشاره کرد. و ” خانه وسطی سید حسین. 
بازار تبریز 3 قرن پیش و پس از زلزله تاریخی تبریز در سال 1193 ساخته شد. بازار آباچی تبریز: “تیمچه اخلاقی”، “تیمچه حسینی”، “تیمچه شیرباغان” و “خانه میرا اسماعیل”. از تیمچه های مهم و مهم هستند بازار خانه آباچی بازار پینه دوز تبریز: بازار پینه دوز یکی از اصلی ترین مراکز تولید و عرضه کفش در تبریز است که بسیاری از تیمچه ها و کارگاه های این بازار محل دوخت و تولید انواع کفش هستند.از مهم ترین تیمچه ها و خانه های بازار کفاشان می توان به «تیمچه امید»، «حاج ابوالقاسم تیمچه»، «خانه امید» و «خانه حاج ابوالقاسم» اشاره کرد.بازار دوز یمن تبریز: بازار دوز یمن جایی بوده که در آن نوعی کفش محلی به نام یمنی تهیه می شد. تیمچه و آغا شفیع، مغازه شهزاد و شفیع از پرطرفدارترین تیمچه ها و مغازه های این بازار هستند. در این بازار تیمچه ها و مغازه های زیادی وجود دارد که محل عرضه بسیاری از اجناس مورد نیاز مردم است و از این نظر به آن بازار ملی نیز می گویند. حاج محمد قلی، «تیمچه های دوداری»، «دالان»، «خان»، «خانه حاج محمد قلی»، «خانه درعباسی»، «خانه دوداری»، «خانه شیخ کاظم»، «خانه کشچیلی»، «خانه گرچیلر» خانه میرزا مهدی، «وسط خانه حاج سید حسین»، «خانه میرزا جلیل» و «نوخانه حاج سید حسین» از مهم ترین تیمچه ها و خانه های راسته بازار به شمار می روند. 
بازار تبریز در سال 1354 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
